چگونه بدانیم که برای دموکراسی ساخته شده‌ایم یا نه؟

چگونه بدانیم که برای دموکراسی ساخته شده ایم یا نه؟

دموکراسی واژه ای بوده که همانند بیشتر واژه های علم سیاست و فلسفه از یونانی ها و از «دموس» و «کراتوس (کراسیا)» گرفته شده است. این دو واژه هر دو ابهام انگیز هستند، دموس هم به معنای شهروند به کار می رود و هم به معنای توده و عوام ( و حتی مردم فرودست و اوباش) و کراتوس نیز هم به معنای قانون به کار می رود و هم قدرت (حکومت).

در طول تاریخِ استفاده از این روش هدایت جامعه به همین شیوه، دو لایه ی متفاوت نیز پدید آمده است، لایه ی اول می تواند قدرت گرفتن اراذل و اوباش باشد که می خواهند به نحوی شمایلی از دموکراسی را به نمایش بگذارند، لایه ی دوم می تواند حقوق شهروندی و آرمان شهری قانون مند باشد که در آن شهروندان آگاه زیر چتر قانون به زندگی می پردازند. اکثر کشور ها ادعا می کنند که دارای دموکراسی هستند و یا اینکه دموکراسی را می فهمند و می دانند چگونه در آن ایفای نقش کنند! اما سوال اینجاست که از کجا چنین معیاری می آید؟
خیلی از تعاریف سخت و طاقت فرسا از دموکراسی توسط اندیشمندان به کتاب های قطوری تبدیل شده که برخی از این زیر مجموعه ها آن قدر پیچیده شده که خود سازنده ی آن نیز بعید بوده که خیلی متوجه ی عملکردش شده باشد! به خاطر همین از توضیحات ذهنی گذر می کنیم و در ادامه چند راه ساده و خودمانی برای تشخیص اینکه آیا برای دموکراسی ساخته شده ایم یا نه را با هم مرور می کنیم:

1) مهمترین اصل یک جامعه ای که در آن دموکراسی حاکم است، روزی دو ساعت مطالعه می باشد و مرغوبیت دموکراسی با میزان مطالعه رابطه ی مستقیم دارد! شاید با خود می گویید مگر داریم! مگر می شود! به هر حال شده است. یک نکته ی بسیار مهم، منظور از مطالعه، خواندن صفحه ی حوادث و یا پیام های بازرگانی روی در و دیوار نیست.

2) به ازای هر مسافر مترو یا اتوبوس شهری، یک صندلی یا یک جای راحت تعبیه شده باشد! شاید بازم با خود می گویید مگر می شود! این می شود ها را کنار بگذاریم. اگر به ازای هر دو نفر یک صندلی باشد آن گاه دموکراسی کمرنگ تر می شود و اگر به ازای هر ده نفر یک صندلی باشد آن گاه دموکراسی آنقدر کمرنگ شده که می شود به عنوان نایلون فریزر از آن استفاده کرد.
🖇
@politickaraj
🖇
3) وقتی سوار تاکسی عمومی می شویم، احساس خود مختاری نکنیم! اینکه موسیقی پخش شود یا نشود، کولر روشن باشد یا نباشد! بخاری روشن باشد یا نباشد! همه ی این ها منوط به اجازه ی بقیه ی مسافران والبته با دست های راننده انجام می شود. در تاکسی شخصی قضیه بر عکس می شود، وقتی وارد تاکسی دربست که بیشتر در کشور های اروپایی و آمریکایی باب است می شوید، آن تاکسی به ازای امکاناتش از شما پول می گیرد پس جرئت خواستن مواردی که لازم است را داشته باشید و حتمن باقی مانده ی پولتان را دریافت کنید! اگر چنین روحیه ای را دارا نیستید باید گفت شما برای دموکراسی ساخته نشده اید.

4) فقط در مواقع اضطراری و کمک خواستن در زندگی دیگران دخالت کنید! میزان دخالت بی مورد در زندگی دیگران با دموکراسی رابطه ی عکس دارد!

5) میزان علاقه ی واقعی به دوستان، همسایه، دایی، عمو، خاله، عمه، مادر شوهر، خواهر شوهر، مادر زن ، باجناق ، عروس، داماد و ... با دموکراسی رابطه ی مستقیم دارد!

6) وقتی کودکان خود را در خانه ی خود زندانی و در خانه ی دیگران آزاد می کنید، یعنی شما بویی از دموکراسی نبرده اید که هیچ برای جامعه خطرناک هم هستید.

7) این نکته مخصوص زن هاست: وقتی از جامعه مرد سالارانه گلایه دارید ولی بچه های پسر خود یا نزدیکان خود را همانند یک دیکتاتور بار می آورید، شما حق ندارید از دموکراسی حرف بزنید چون شما با این عملکرد یکی از مهمترین عوامل دیکتاتوری در جامعه می شوید!
https://telegram.me/politickaraj
8) دموکراسی با صداقت، با مهربانی، با احترام واقعی، با خوشحالی و ... رابطه ی مستقیم دارد.

9) ای کسانی که توی خیابان آب دهانتان را می ریزید! به خاطر دموکراسی که نه! به خاطر سلامتی خانواده ات این کار را انجام نده داداش من! و ای کسانی که آشغال تولید می کنید، وظیفه ی شما حمل آشغال تا نزدیک ترین سطل آشغال است! اگر توقع نداشتید که سطل آشغال باید در محیطی به شعاع یک متری شما باشد، باید بگویم برای دموکراسی آمادگی دارید! به غیر از این شما حاوی همه چیز هستید جز دموکراسی.

10) اگر خود را عقل کل می دانید، دیگران را مرتب با خود اندازه می گیرید و توقع دارید مانند شما رفتار کنند و به جای پیشنهاد یا نقد درست، دستور می دهید و اخم می کنید، شما بهتر است که به یک روانشناس مراجعه کنید .

با خواندن نکات بالا که شوخی یا جدی ولی واقعیت بود، باید فهمید که دموکراسی یک عملکرد از بالا به پایین نیست، این عملکرد از خود ما و از رفتار ما سرچشمه می گیرد. اگر هست، خوشا به سعادت ما و اگر نیست خود ما مقصریم.