نگونبخت اقتصاد‌های نفتی!

#دولت_نفتی

نگونبخت اقتصاد های نفتی! برخی زمانی چنان شکوفا بودند که می توانستند به راحتی در عین حال بودجه های کلان جنگی، پروژه های عظیم و آرامش داخلی را تأمین کنند و هم اکنون با کاهش قیمت نفت در آستانه ی فروپاشی قرار گرفته اند. بر خلاف سایر کشور ها که بر مالیات به مثابه منشأ بودجه تکیه دارند، عمر دولت های نفتی بر نقت و گازمتکی است. مثلا نیجریه ٪۶۰ و عربستان ٪۹۰ در آمد دولت را مدیون نفت هستند. زمانی که آن را بشکه ای ۱۰۰ دلار می فروختند توانایی تأمین برنامه های رفاه اجتماعی، طرح های عظیم ساختمانی را داشته و به این دلیل از حمایت مردم برخوردار بودند؛ ولی حالا با قیمت بشکه ای کمتر از ۵۰ دلار که رو به کاهش نیز هست، با شورش های اجتماعی روز افزون مواجهند.

در اوج عظمتشان، دولت های نفتی در سیاست دنیا نقشی بزرگ بازی کردند. اعضای اوپک، فقط در در سال ۲۰۱۳ معادل ۸۲۱ بیلیون دلار فروش کردند. این امر آن ها را در کمک به سایر کشور ها و تأمین بودجه های عملیاتی قادر ساخت. مثلا ونزوئلا از طریق اتحاد بلیویایی (ALBA) وشبکه ی سهامی کومت های چپ گرا، در مقابل نفوذ ایالات متحده در آمریکای لاتین ایستاد. عربستان سعودی با تأمین مالی روحانیون محافظه کار و افراطی وهابی برای تأسیس مدارس وهابی، نفوذش را بر کشور های مسلمان گسترش می دهد. روسیه ی پوتین، نیروی نظامی خود را با درآمد نفتی اش بازسازی کرد ولی با فروپاشی شوروی، آن نیز مضمحل شد. کشور های دیگر همچو آذربایجان، قزاقستان، و آنگولا هم به طور مرتب مورد بازدید رؤسای جمهوری و نخست وزیران کشور های وارد کننده ی نفت قرار می گرفتند.

ولی این مربوط به گذشته است...


#نفت
کانال علوم سیاسی @politickaraj