🔷نگاه:. 🔸علیرضا صدرا. 🔸 استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران

🔷نگاه:
🔸علیرضا صدرا
🔸 استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران
🖊 ما چه اندازه نظریه تولیدی در زمینه علوم انسانی داریم و در مقابل چه میزان نظریه وارداتی و ترجمه ای داریم؟ گاهی ترجمه می تواند جریان فکری را خفه کند.

🔸واردات در علوم انسانی بیشتر از تولیدات ما در کشور است بطوریکه گاهی تولیدات ما هم مورد مصرف قرار نمی گیرد و به سیستم سیاست گذاری و تصمیم گیری ها کمتر وارد می شود. بنابراین داعیه در حوزه تولید علوم انسانی اسلامی بالاست اما در واقع فضای فکری و علمی و دانشگاهی بیشتر تحت تاثیر تفکرات وارداتی است. تفکر وارداتی هم گفتمان علم سیاسی مدرنیستی تک ساحتی است که مشکلات خود را دارد.

🔸کارهایی که در مراکز علمی انجام می شود، پراکنده اند و باید نهادی وجود داشته باشد تا آنها را تجمیع کند که در آینده بتوانند فرانظریه و نظریه جامع و راهبردی تولید کنند. غرب اکنون اضلاع مختلف را جمع می کند و در نهایت نظریه ارائه می دهد.

🔸 همایش هایی هم که در این حوزه برگزار می شوند بیشتر شکل تبلیغاتی دارد. در این همایش ها فراخوانی داده می شود و عده ای هم مقاله ارائه می دهند اما حمایتی نمی شوند درحالیکه باید به صورت بنیادین و هدفمند تولید در علوم انسانی اسلامی را ببینیم و سپس هدایت و هماهنگی ایجاد کنیم. همایش ها غالبا دارای جنبه نمایشی هستند و در آنها شاید مقاله های اندکی که دارای کیفیت بالا و مناسب هستند به چشم بخورد.

🔸با چنین اقداماتی جریان سازی صورت نمی گیرد در حالی که در قبال آنها هزینه های زیادی هم صرف می شود. و ما هنوز نتوانسته ایم فرهنگ وارداتی و ترجمانی غربی را مدیریت کنیم.

🔸ایرانی ها اهل تعمق هستند و تمام مکاتب فلسفی از مشاء، اشراق و …در ایران شکل گرفته است. تعمق در ترجمه هایی که از آثار غربی هم انجام می شود وجود دارد و در عین حال این تعمق در نوشتن مقاله و رسالات هم بیشتر شده است هر چند که گاهی کمی گرایی غلبه دارد.

🔸ما در گفتمان علمی علوم انسانی اسلامی از نظر کمی و کیفی رشد داشته ایم و از نظر استفاده از روش علمی روند رو به رشدی طی شده است اما باید به تناسب ظرفیت ها از حیث جوهری و پرورش جهت علمی بتوانیم پاسخ خلا موجود در غرب را بدهیم. زیرا اسلام چنین ظرفیتی را داراست.

🔸ما با توجه به تناسب ها به علوم انسانی اسلامی آنگونه که باید نپرداخته ایم و این مختص به یکسال و دو سال گذشته نیست. هرچند که اکنون دغدغه بیشتری نسبت به این علوم حاکم شده و رساله های زیادی در دانشگاه های داخلی و خارجی مطرح می شود. و می توان گفت در سالهای گذشته این روند شتاب بیشتری گرفته است اما علم مدرنیستی در دنیا غالب است.

🔸ایران تنها کشوری در دنیاست که مدعی تولید علوم انسانی اسلامی است و تعداد اندکی از اندیشمندان در دنیا هستند که به تدریج راه دیگری را به جز علم مدرنیستی یافته اند. گفتمانی که در ایران مطرح می شود می تواند همین مسیر را در دنیا نشان دهد اما به شرط آنکه نیروها و نهادهای مسئول موضوع را جدی بگیرند و در حد حرف و شعار عمل نکنند.

🔸روندی که علوم انسانی اسلامی طی می کند بسیار امیدوار کننده است، اما در عین حال به دلیل اینکه متولیان و مسئولان، به درستی وظایف خود را انجام نمی دهند، جای نگرانی وجود دارد.
منبع: طلیعه
┏━━━🍃🍂━━━┓
⠀ @politickaraj
┗━━━🍂🍃━━━┛