📝 طرد اجتماعی و خطر گسترش تروریسم.. 🔺۱

📝 طرد اجتماعی و خطر گسترش تروریسم

🔺1.طرد اجتماعی(Social Exclusion) حاکی از راه و روش هایی است که طی آن ها افراد از مشارکت کامل در جامعه بزرگ تر محروم می شوند. طرد اجتماعی به معنای محرومیت کامل از فرصت هایی است که جامعه در اختیار افراد قرار می هد(گیدنز، 1389: 466).طرد اجتماعی همچنین به معنای وضعیت و شرایط ساختاری ای است که طی آن بخش هایی از جامعه به طور خود به خود به حاشیه رانده شده و از حقوق شهروندی مورد نیاز خود محروم می شوند. به عبارت دیگر، طرد اجتماعی زمانی روی می دهد که افرادی از جامعه به صورت طبیعی و سهل و آسان نتوانند به عنوان کنش گران فعال در حوزه های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی و حتی سیاسی کنش گری فعال داشته باشند و گویی از سوی بخش های حاکمیتی نادیده گرفته می شوند. پس نادیده گرفته شدن و محرومیت از حقوق شهروندی دو ویژگی مهم طرد اجتماعی است که طرد شدگان را به حاشیه های نا امن سوق می دهد. طرد اجتماعی در اشکالی چون طرد اقتصادی، طرد سیاسی و طرد فرهنگی خودش را نشان می دهد و در هر یک از این حوزه ها می تواند پیامدهای خاصی به دنبال داشته باشد.

🔺2.خطر گسترش تروریسم که در این سال ها افزایش نسبتا چشم گیری داشته است اکنون برای همه کشورها مسلم شده و می رود که به یک پدیده جهانی تبدیل شود. از غرب تا شرق عالم شاهد اقدامات تروریستی به ویژه از سوی نیروهای داعش هستیم که آخرین موردش را در تهران شاهد بودیم. بررسی هایی که تاکنون در زمینه خاستگاه اجتماعی تروریست ها صورت گرفته نشان از این موضوع مهم دارد که بیشتر این تروریست ها عموما جزء طرد شدگان اجتماعی هستند که جذب گروه های تروریستی می شوند. در واقع، هر جامعه ای که به هر دلیلی نتوانسته موجبات جذب تمامی گروه ها و اقشار و افراد جامعه خودش را فراهم سازد به نوعی زمینه را برای جذب طرد شدگان به گروه های تروریستی را فراهم ساخته است. به عبارت دیگر، از منظر جامعه شناختی گروه های قومی، مذهبی، و زبانی اگر به طور کامل در ساختار اجتماعی جامعه جذب نشوند ممکن است آمادگی خود را برای جذب شدن در گروه های تروریستی که اقدام به یارگیری می کنند، اعلام کنند. موضوع مهم در این جا خاستگاه اجتماعی این طرد شدگان است که به هیچ روی نباید نادیده گرفته شود و تمام کوشش ها باید در جهت بازداشتن از پیوستن این طرد شدگان به گروه های تروریستی بشود.

🔺3. تروریست ها برای دستیابی به اهداف شوم و خطرناک خود از هر گروه، نژاد، قوم، مذهب و ملیتی استفاده می کنند و در این میان طرد شدگان اجتماعی بهترین کسانی هستند که دست مایه تروریست ها قرار گرفته و زمینه و شرایط لازم برای جذب شدن در این گروه های تروریستی را دارا هستند. پس باید کوشش نمود که با فراهم نمودن شرایط و زمینه های لازم برای دستیابی طرد شدگان به فرصت های اجتماعی موجود در جامعه و برخورداری هر چه بیشتر و بهتر طرد شدگان از حقوق شهروندی، زمینه های پیوستن این بخش از جامعه به تروریست ها را خنثی و بی اثر نمود. این که نیروهای امنیتی و اطلاعاتی با اقدامات ارزشمند خود درس عبرتی به این تروریست ها داده و می دهند در جای خود بسیار عالی و نیکو است و در همین جا از تک تک این نیروها سپاس و قدردانی خود را اعلام می نمایم و برای همه آنان آرزوی توفیقات روز افرون دارم. اما بدانیم که موضوع طرد اجتماعی ریشه های اجتماعی هم دارد و لازم است با سیاستگذاری ها و برنامه ریزی های اجتماعی مناسب و منطقی بتوانیم در فرصتی مناسب ضمن کاهش میزان طرد اجتماعی در بخش هایی از جامعه زمینه برای خطر تروریسم را نیز تاحدودی کاهش دهیم. البته روشن است که ترورریسم تنها ریشه در طرد اجتماعی نداشته و عوامل دیگری هم در گسترش این بلیه جهانی اثرگذار هستند، اما در این نوشته موضوع از جنبه جامعه شناسی مورد واکاوی قرار گرفت.

✍ دکتر #محمدباقر_تاج_الدین

🔷━●○━━━━━━●○━♦
@politickaraj
♦━●○━━━━━━●○━🔷