چرا در هندوستان استبداد دینی هیچگاه حاکم نشد؟

چرا در هندوستان استبداد دینی هیچگاه حاکم نشد؟

«هندوستان چگونه به یک دولت مدرن و یک قدرت بزرگ دموکراتیک تبدیل شد؟»
🔹 از آنجا که کاست Caste در هندوستان طیف وسیعی از فعالیت های انسانی را در بر می گرفت، سعی می شد حتی مخالفت با وضع موجود نیز خود در قالب کاست جدیدی متشکل شود ... علت این امر را باید در فقدان سلسله مراتب مذهبی در هندوستان، برخلاف سلسله مراتب کلیسای کاتولیک رُم، و نیز اصولاً فقدان هرگونه جزمیت مذهبی خاص جستجو کرد، به این ترتیب نظام کاست ها بسیار پابرجا و انعطاف پذیر بوده و در واقع توده عظیمی از واحدهای اجتماعی هماهنگ و همگون در سطح محلی را در بر می گرفت و «بدعت و نوآوری» را نیز می پذیرفته است، در نتیجه «انعطاف پذیری» نظام کاست ها بود که فاتحان خارجی و مسلمانان و حتی اروپاییان به صورت کاست های فرعی پذیرفته شدند ... پیروزی نیروهای انگلیسی در سال های 1751 و 1757 موجب تضعیف هرچه بیشتر دولت مغولی هند گردید، فتح اراضی بیشتر موجب پیدایش دستگاه دیوانی انگلیسی ها در هند گردید ... در دوران حکومت انگلیسی ها زمینداران دارای حقوق مالکیت با ثباتی گردیدند ... با توجه به آن که انگلیسی ها حاملان اصلی تمدن جدید بودند، شورش 1857 نمی توانست اساساً چیزی جز یک جنبش ارتجاعی باشد ... برای شورشیان اساس تمدن غرب، به خصوص تأکیدش بر تجارت و صنعت و بر لیاقت و فعالیت فردی به جای شأن و مرتبت موروثی، و دیدگاه غیر دینی و علمی آن نسبت به جهان قابل تحمل نبود و تهدید به حساب می آمد ... همکاری انگلیسی ها با طبقات حاکمه قدیمی موجب دور شدن طبقات تجاری و بازرگان جدید هند از حکومت آنها گردید، به این ترتیب انگلیسی ها از طریق ایجاد شکاف و جدایی میان «طبقات بالای زمیندار» و «طبقات تجاری جدید شهری» که هنوز ضعیف بودند، مانع شکل گیری «ائتلافی ارتجاعی» به شیوه آلمان و ژاپن گردیدند و این خود یکی از عوامل تعیین کننده در برقراری نهایی دموکراسی پارلمانی در هندوستان به شمار می رود ... انگلیسی ها علاوه بر تأمین نظم و امنیت در طی قرن نوزدهم به ایجاد راه آهن و شبکه آبرسانی در هند نیز دست زدند ... بنگال از منطقه شورش 1857 به دور بود و بنابراین، انگلیسی ها دست به اقداماتی برای اصلاح وضع دهقانان بنگالی زدند، مثلاً بر اساس قوانینی، دوازده سال کشتِ مداوم موجب کسب حق تصرف زمین و مانع از اخراج دهقان می گردید و یا اجاره داری مانند دیگر حقوق مالکیت قابل انتقال شده بود ... تا پیش از دهه 1880، طبقه تجاری و صنعتی نوینی در هندوستان رشد یافته بود، در همین زمان هندوستان دارای طبقه فعالی از صاحبان مشاغل شده بود، حقوق دانان از نخستین و مهمترین گروه های بورژوایی «نو پدید» در هند به شمار می رفتند، زیرا نظام حقوقی و دستگاه دیوانی انگلستان فرصت های قابل ملاحظه ای برای ابراز استعداد افراد و ارتقاء در این زمینه، فراهم کرده بود.»
✅ منبع: «ریشه های اجتماعی دیکتاتوری و دموکراسی» نوشته : برینگتون مور، ترجمه دکتر حسین بشیریه

💎 ➖ 💎 ➖ 💎
👁‍🗨کـانـال عـلـوم سـیـاسـی
JOin @politickaraj