✅ «منافع ملی یا منافع جناحی؟»

✅ «منافع ملی یا منافع جناحی؟»

منافع ملی (National Interest) یکی از بنیادی ترین و رایج ترین مفاهیم در ادبیات سیاسی است.
منافع ملی به آن دسته از منافعی اطلاق می شوند که دولت ها به عنوان یک مجموعه و به نمایندگی از ملت ها در روابط خود با سایر کشورها در پی تحقق آن می باشند.

در یک صورت بندی کلی و ساده می توان گفت که منافع ملی هدایت کننده اصلی سیاست کشورها می باشد ، افزایش قدرت و گسترش آن جهت کسب منافع ملی چراغ راهنمای سیاست خارجی دولت ها است.

منافع جناحی یا حزبی اما منافعی است که جریان ها و احزاب سیاسی در ساخت قدرت به دنبال دستیابی به آن هستند و می توانند در پویایی و استحکام ساختار قدرت موثر باشند چندان‌که تحزب یکی از اساسی ترین مفاهیم در تحقق مشارکت سیاسی و ارتباط بدنه اجتماعی و نخبگان با حاکمیت تلقی می شود.

اما بصورت بدیهی آنگاه که بین منافع ملی و منافع حزبی و جناحی تعارض و تزاحم پیش آید ، منافع ملی در اولویت قرار می گیرد و مقدم است.

تحقق برجام ، شکستن دیوار سنگین تحریم ها ، تضعیف جریان قوی ایران هراسی و قرار دادن مسیر پیشرفت کشور در ریل صحیح بهره گیری از پتانسیل های اقتصادی داخلی و خارجی و افزایش سرمایه گذاری خارجی بدون تردید و با هزار ادله و برهان در زمره منافع ملی قرار می گیرند.

اکنون بحث سرمایه گذاری توتال در بخش انرژی کشور بعد از سال ها عدم حضور شرکت های معتبر خارجی در بخش انرژی ( بواسطه تحریم ها) در سایه برجام محقق شده است.

تعدادی از نمایندگان مجلس طرح سه فوریتی توقف قرارداد توتال را به هیئت رئیسه مجلس تقدیم کرده اند.

در نگاهی گذرا:

🔸۱- بصورت تخمینی در حدود ۲۰۰ میلیارد دلار باید در بخش انرژی ایران سرمایه گذاری شود تا ایران بتواند تولید نفت خود را به مرز پنج میلیون بشکه برساند.

🔸۲- میزان تولید نفت ایران در سال ۲۰۱۶ با لغو تحریم ها به سه و نیم بشکه در روز رسید.

🔸۳- میزان تولید نفت کشور عربستان در همین سال ، ده و نیم میلیون بشکه در روز بوده است.

🔸۴- کشور کوچک و ذره بینی قطر با کمک سرمایه گذاری خارجی ،چندین برابر ما از میدان مشترک پارس جنوبی برداشت کرده است.تنها در سال ۱۳۹۲ قطری ها به میزان پنجاه هزار میلیارد تومان گاز، بیشتر از ایران از میدان مشترک مذکور برداشت کرده است.

🔸۵-اقدام شرکت توتال در سرمایه گذاری اخیر درست در زمانی انجام شده است که ترامپ و حلقه دولتمردان ضد ایرانی او ،تمام تلاش خود را بکار برده و می برند تا ضمن معرفی کردن جمهوری اسلامی ایران به عنوان تنها حامی تروریسم در جهان ،بر طبل ایران هراسی بکوبند و ریسک سرمایه گذاری در ایران را با کمک رقبا و دشمنان ریز و درشت منطقه ای بالا ببرند و زیر ساخت های اقتصادی کشور را ضعیف و نابود سازند.

از اینها که بگذریم کشور با بحران های جدی و عمده ای مانند بحران آب روبرو است که موجب مهاجرت های لجام گسیخته از روستاها به شهرها می شود و اگر تدابیر جدی برای آن اندیشیده نشود ،زمینه ساز نزاع های قومی و بحران های امنیتی فرسایشی خواهد شد به اضافه یک دو جین مشکلات و بحران های اساسی مانند بیکاری، ریزگرد ها و بحران های مسری و خطرناک منطقه ای.

با این مقدمه می توان به راحتی دریافت که دغدغه تعداد معدودی از نمایندگان مجلس یا برخی جریان های سیاسی در این وانفسای بحران های ریز و درشت که نفس کشور و مردم را بریده است ، چیست؟ و‌ تلاش برای توقف قرارداد توتال با ارائه طرح سه فوریتی (عاجل و ضربتی ) ، در جهت حفظ و تقویت منافع ملی و حل مشکلات و بحران های عمده و مهم است یا در جهت منافع حقیر جناحی و ضربه زدن به رقیبی است که در به عنوان دولت مستقر با برگزاری انتخابات ،زمام اداره کشور را در دست گرفته است.؟

🖌🖌(محمدرضا ثمری- عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور)


Https://t.me/mrezasamari