‍ ✳️ «ناکامی عمومی» ریشه عصبی بودن ایرانیان (۲)

‍ ✳️ "ناکامی عمومی" ریشه عصبی بودن ایرانیان (2)

👈 آستانه تحمل مان نسبت به یکدیگر در پایین ترین سطح ممکن و "اعتماد عمومی" عملن به ناشناخته ترین پارامتر تاثیرگذار در روند زندگی تبدیل شده است. اما اگر ریشه ای تر بررسی کنیم عصبانی شدن یکی از نتایج قطعی "ناکامی" است. بنابراین هر آن‌چه که باعث ناکامی می‌شود، آستانه تحمل را کاهش می دهد و خشم و به دنبال آن عصبانیت را ایجاد می‌کند.
🔺 منظور از ناکامی، هر نیازی است که برآورده نشده است و طبیعتن عدم برآورده شدن نیازها عواملی دارد.عواملی شامل خستگی، گرسنگی، بی‌خوابی و هر احساس ناخوشایند جسمی در عصبانیت موثر هستند.
🔺اما آن چه مهم تر می نماید عوامل محیطی است که بسیار مهم و اساسی هستند مانند بدی آب و هوا، ناهنجاری های اجتماعی، مشکلات عدیده اقتصادی، بیکاری، مشکلات کاری، اداری و خانوادگی که فرد و جامعه را با "ناکامی" مواجه می کند و طبیعتن در کاهش آستانه تحمل موثر بوده و خشم و عصبانیت را به دنبال خواهد داشت.
🔺در چنین مختصات سیاسی - اجتماعی، عرصه عمومی جامعه به دلیل "عدم گفتگو"ی نخبگان و فقدان فهم مشترک جهت حل مشکلات مردم و در نتیجه اِعمال سیاست های ناکارآمد که منجر به "ناکامی عمومی" می شود، به عرصه "نزاع برای بقا" تبدیل شده است.
🔺 البته نباید فراموش کنیم ما به عنوان مردم هم آن قدر مهرورزی را در وجود خود خاک کردیم تا گرد خشونت ورزی زندگی مان را غبارآلود کرده است. ای کاش از صدر تا ذیل کمی مهربان تر باشیم.✍️ روزنامه همدلی- سید محسن امامی فر

✅سیاست شناسی
@politicology