⚛️❇️ رابطه اخلاق و سیاست.. ◀️آیا اخلاق، از سیاست جداست؟

⚛️❇️ رابطه اخلاق و سیاست

◀️آیا اخلاق، از سیاست جداست؟ یا این که اخلاق و سیاست با این که دو امر متفاوت هستند، ولی در عمل هرگز از هم قابل تفکیک نیستند؟ آیا شخص سیاستمدار می تواند ارزشهای معنوی و اصول اخلاقی را مراعات کند یا نه؟ و در صورتی که مراعات آن ممکن نباشد، آیا باید سیاست را فدای اخلاق کرد یا اخلاق را فدای سیاست؟

🔺افراد در پاسخ این سئوالات دچار تردیدند و به یکی از این دو وضع متضاد پناه می برند یا به اخلاق سازش ناپذیری که در اثر آن نعمتهای مادی را تحقیر می کنند و ضرورت برخی جاودانی را اعلام می دارند و در حفظ پاکی وجدان خود به هر قیمت حتی به قیمت فداکردن جان خود یا جان دیگران، پا می فشارند. یا به سیاستی که منظورش به قدرت رسیدن است، و می خواهد با تمام وسائل از آن دفاع کند و لو منجر به نقض دستورهای اخلاقی باشد.

🔺در طول تاریخ، این کشمکش تکرار شده است بی آنکه هیچ یک از دو طرف توانسته باشد طرف دیگر را متقاعد کند. ولی هر دو طرف در نکوهش کسانی که می کوشند تا میان اخلاق و سیاست توافقی یابند، همداستانند. یعنی هر یک از دو طرف در نظام ارزشهای خود که بدان عنوان، ارزشهای مخالف را انکار می کند، محبوس مانده است. واقع گرایان، بیهوده کوشیده اند به اثربخش بودن روش های خود و مفید بودن نتایج به دست آمده مباهات کنند. در دیده اخلاق گرایان، که فقط شیفته اصول جاودانی اند، عمل واقع گرایان همیشه بی ارزش و بی اعتبار بوده است. می گویند: پیروزی هائی که سیاست پیشه بدانها می بالد، هرچه باشد، چنین کسی قادر نیست به نیکی کردن حقیقی نایل آید. زایش و مرگ امپراتوریها، اکتشاف سراسر کره زمین، اختراع ماشینها، افزایش شماره مردمان و شهرها و کارخانه ها، در نگاه تحقیر و نخوت آلود معتکف معبد فضیلت، خللی وارد نمی آورد. اما اخلاق گرایان مردان عمل را از خطاهائی که بدانهاآلوده می شوند، و از بی قدری هدفهایشان بیهوده سرزنش می کنند، مرد عمل هدف را بی چون و چرا خواستنی می یابد و می داند که در این جهانی که جهان اوست، به رغم افسانه های اخلاقی که کودکان را به کار است، فضیلت بی اجر می ماند فرمانروای واقعی زور است. خطابه های اخلاقی در نظر او سخنان یاوه ای است و وسواس های اخلاقی نشانه ضعف طرح ها.

#رابطه_اخلاق_با_سیاست
✅ #سیاست_شناسی
@politicology⁨