✳️✳️ مغالطه توسل به زور یا تهدید.. این مغالطه بیشتر شق دوم را شامل می‌شود

✳️✳️ مغالطه توسل به زور یا تهدید

👈در زورگویی، یک روش این است که با اِعمال زور و خشونت کسی را به کاری وا می‌دارند و روش دیگر تهدید است. این مغالطه بیشتر شق دوم را شامل می‌شود. چون قسم اول یک عمل است و یک نوع استدلال نیست. اما اگر کسی را با تهدید به پذیرش یا وازنش امری وادارند این بحثی نظری است.

🔺یک شکل این مغالطه این است که تهدیدکننده سخن شما در یک شق به عنوان مقدمه می‌گذارد و در شق دیگر هم تهدیدش را به عنوان نتیجه‌ی حرفت می‌گذارد. فرض کنید شما می‌خواهید اثبات کنید الف، ب است و طرف می‌خواهد شما را از پذیرش الف، ب است باز دارد. آن وقت به شما بگوید می‌دانی که اگر الف، ب باشد، آنگاه... و آنچه بعد آنگاه می‌آورد، تهدید اوست. یعنی اگر می‌خواهی سر حرفت بمانی، آن نتیجه نیز بر دوشت خواهد آمد. اما نه اینکه این نتیجه، نتیجه‌ی منطقی آن حرفت است؛ بلکه ما آن را به زور نتیجه‌ی حرفت خواهیم کرد! چون اگر آن نتیجه منطقاً بر او بار شود، هیچوقت مغالطه نخواهد بود.

ارسطو، این مغالطه را اولین بار تشخیص داد. معمولاً به این استدلال در ضرب المثل‌ها هم اشاره شده است؛ وقتی گفته می‌شود الحق لمن غلب (حق با کسی‌ست که غالب است) یا انگلیسی‌ها همین را می‌گویند: "might is right" یعنی قدرت بر حق است، اینها اشاره به همین مغالطه دارند، چون تجربه‌ی تاریخی نشان داده است که قدرت‌ها حرف خود را تحمیل کرده‌اند. کسانی هم از این حالت روانشناختی استفاده می‌کنند و برای به کرسی نشاندن حرف‌های خود این راه را در پیش می‌گیرند.

در جنگ جهانی دوم وقتی سران سه کشور یعنی چرچیل، استالین و روزولت در تهران برای پایان جنگ همدیگر را ملاقات کردند (کنفرانس سه طرفه یا کنفرانس تهران)، چرچیل خطاب به دو فرد دیگر می‌گوید: در راه که من به تهران می‌آمدم، پاپ چند پیشنهاد برای پایان جنگ داشت، او از من خواست تا اینها را به اطلاع شما برسانم. اولین جمله‌ای که در پاسخ به چرچیل از دهان استالین بیرون آمد این بود که «پاپ چند لشکر نیرو دارد؟» یعنی فقط کسی حق حرف زدن دارد که نیرو داشته باشد! این جمله از استالین خیلی مشهور است که « پاپ چند لشکر نیرو دارد؟» این واقعا روحیه استالین را نشان می‌دهد که تنها کسی حق حرف زدن دارد که زور داشته باشد!

خروشچف بعد از اینکه در روسیه روی کار آمد، سیاست استالین‌زدایی را در پیش گرفت. یکی از جمله‌های او که خیلی معروف است این است که «وقتی استالین می‌گفت برقصید، همه عالم می‌رقصیدند!» یعنی چنین روحیه‌ی زورگویانه‌ای بر او حاکم بوده است. از این رو امروزه گاهی به این مغالطه‌ی توسل به زور یا تهدید گفته می‌شود مغالطه‌ی استالینی!

✍مصطفی ملکیان- تفکر نقادانه

#خشونت #مغالطه_توسل_به_زور
✅ #سیاست_شناسی
@politicology