❇️ نگاهی به شرایط جهان. (بخش دوم- پایان). 🔸 مروری بر وضعیت اقتصادی ایران در جهان کنونی

❇️ نگاهی به شرایط جهان
(بخش دوم- پایان)
🔸 مروری بر وضعیت اقتصادی ایران در جهان کنونی

✍️ حمید آصفی

👈ما از لحاظ ساختاری به این شکل قیچی شدیم، الآن که دوباره دولت روحانی آمده است، جناح محافظه‌کار آمریکا و همه محافظه‌کاران ایرانی هم‌داستان شده‌اند برای اینکه ایران به بلوغ نرسد. در این چند سال اخیر داعش را هم راه انداختند. ایران از مصاف نظامی خیلی خوب بیرون آمد، همان‌طور که شوروی و ویتنام از مصاف نظامی خیلی خوب بیرون آمدند، ولی شوروی تا آمد به خودش بجنبد فروپاشید؛ اما ویتنام عاقل بود و خیلی زود دروازه‌اش را باز کرد و از انزوا بیرون آمد. جناح‌های بازدارنده ایران این تعقل را ندارند.
🔺حزب کمونیست چین و ویتنام وقتی به این نتیجه می‌رسند که استراتژی منزوی کننده و منسوخ جایگزینی واردات را کنار بگذارند یکپارچه هستند، ولی ائتلاف مسلط در ایران فقط رانت خود را می‌خواهد، زیرا هرگونه تعقل و بلوغ اجتماعی، سیاسی و اقتصادی یعنی ضدرانت، این موضوع درونی ایران است. در موضوع بیرونی و در رابطه با غرب و به‌خصوص آمریکا، جای شکرش باقی است که ترامپ ضد تاریخ است، اما این ضد تاریخ بودنش در کوتاه‌مدت آسیب‌زننده است. اگر ائتلاف مسلط در ایران حرف اروپا را گوش دهد، ضد تاریخ بودن ترامپ مهار می‌شود و نباید دچار این حماقت شود که همه این جناح‌ها یکی هستند که چپ ارتدکس هم همواره این را می‌گوید.
🔺چپ‌ها با اطلاق یک تعبیر نئولیبرال به همه جریان‌های سرمایه‌داری خود را از یک تحلیل مشخص از شرایط مشخص خلاص می‌کنند و دست خودشان را از هرگونه بازی سیاسی می‌شویند. گرامشی می‌گوید یک عده تندرو داریم، یک دیپلماسی خودفروشی داریم و یک تدبیر! ما باید به سمت آن تدبیر برویم. اینکه هرچه تند باشد، مقبول باشد خود گول زنک است. همان جنگ رودررو جای جنگ مواضع است. تدبیر یعنی هدایت جنگ مواضع. خیلی محافطه‌کاران سنتی و چپ‌های ارتدکس به خاطر تفکرات و حواریون خودشان در برابر تبدیل تهران به شهر هوشمند و دانش‌پایه و جهانی شده، جمع شدند. مسئله این نیست که چه کسی این شعار شهر هوشمند و جهانی شده را داده، بلکه باید درک می‌شد که این یک امر تاریخی است. وقتی ایدئولوژی اولیه بر اذهان حاکم باشد به دلیل قانون علم سازمان، کشور به تله مدیریت گرفتار می‌شود و از تغییرات می‌ترسند.
🔺اگر ایران استراتژی منسوخ جایگزینی واردات را در دستور کار قرار نمی‌داد، مثل همان کاری که در دهه ٨۰ چین و ویتنام کردند، هیچ‌وقت آمریکا ایران را تحریم نمی‌کردد. در این شرایط تحریم تف سربالا است، چون وقتی این استراتژی در دستور کار قرار می‌گرفت هم در عرصه جهانی روی صحنه می‌آمد و هم منابعش را هدر نمی‌داد. می‌توانست جامعه را قانع کند و قدم‌به‌قدم موفقیت‌هایش آشکار می‌شد و جامعه از نظام جدا نمی‌شد و آمریکا ریسک اینکه شورش راه بیندازد و هزینه بسازد را نخواهد کرد؛ اما وقتی استراتژی درستی در پیش گرفته نمی‌شود، آمریکا، اسرائیل و عربستان جری می‌شوند. در فاجعه اتخاذ استراتژی جایگزینی واردات باید بدانیم رتبه شهر تهران نسبت به شهرهای جهانی ۹۶ است و رتبه آینده‌اش ۱۱٨ است، چون تهران هیچ استراتژی برای جهانی‌شدن ندارد.
🔺شهرهای جهانی شش نوع رتبه دارند، با این معیار که زبدگی و رابطه جهانی‌شان چقدر است. این رتبه‌بندی‌ها را سازمان‌های مستقلی اعلام می‌کنند و چندین سازمان در کشورهای مختلف هستند. چون این رتبه‌بندی‌ها برای وام دادن به کار برده می‌شود، موسسات مستقل این کار را انجام می‌دهند و باید مورد وثوق باشند. فرض کنید می‌خواهند به کشوری وام بدهند، به شهرداری شهری وام بدهند یا اوراق مشارکت را بخرند، میزان ریسک روی نرخ‌هایشان تأثیر می‌گذارد. اگر دورنمای کشور و شهری خوب نباشد، پس نمی‌تواند وام را پس بدهد، بنابراین یا وام نمی‌دهند یا گران می‌دهند و سرمایه‌گذاری که می‌خواهد در آن کشور و شهر بیاید به همین ترتیب است، چون می‌گوید این کشورها و شهرها بی‌ثبات‌اند.
🔺شاخص‌های مختلف دارند؛ مثلاً در چشم‌انداز آینده ظرفیت فرودگاه‌های این شهر چقدر است؟ در چشم‌انداز آینده کیفیت زندگی چقدر است؟ کیفیت زندگی را می‌سنجند، فقر را می‌سنجند و بر همین اساس وام می‌دهند. برای همین موسسات رتبه‌بندی جدی بوده و مرجع هستند. این دورنمای واقعی است برای اینکه بدانیم حاکمیت در ایران برنامه‌ای ندارد برای اینکه اقتصاد ایران دانش‌پایه شود و صنعت‌هایی که داشتیم هم همه ورشکست شده‌اند. ولی حماقت مطلق به‌خصوص در دوره احمدی‌نژاد رخ داد که اجماع جهانی را بر علیه ایران شکل داد و خیلی افراد آگاهانه و ناآگاهانه توجیه کردند.

#اقتصاد_جهان #صنعت #وضعیت_ایران
✅ #سیاست_شناسی
@politicology