✴️ امیر کبیر و بازداشتن روحانیان از دخالت بیجا در حکمرانی

✴️ امیر کبیر و بازداشتنِ روحانیان از دخالت بیجا در حُکمرانی

👈امیرکبیر با عالم‏نمایانی که از موقعیت دینی شان سوء استفاده می نمودند مبارزه می کرد.
او هرگاه می دید یا می شنید که عالمی روحانی به نام دین و مذهب مانع اجرای اصول صحیحه ایست که وی برای اداره مملکت و مصالح عامه پیش گرفته، جلوی کار او را می گرفت و راه نفوذ غیر مشروعش را می بست.

🔺به عنوان نمونه می توان به «میرزا ابوالقاسم امام جمعه» برادرزاده و داماد میر محمد مهدی حسنی حسینی خاتون آبادی که پس از فوت وی در سال ۱۲۶۳ امام جمعه تهران شد، اشاره نمود که وی در زمان صدارت امیر، احکام سَرسَری به دست مردم می داد و مجرمین را در خانه و مسجد سلطانی به «بست» می پذیرفت و مانع اجرای حکم عدالت می شد که امیر در پی اقداماتش او را بر سر جایش نشاند.
🔰🔰ضمن آنکه حرمت عمل «بست» را شکست، زیرا هیچ ریشه و دلیل دینی نداشت و اجازه نداد که دیگر خانه مجتهدین و غیره، مأمن خلافکاران گردد.
البته ایشان از روحانیون مخلص حمایت می کرد، چنانکه شیخ عبدالحسین را که از روحانیون باتقوای اصفهان بود بعد از مدتی به تهران طلبیده و حاکم شرع گردانید./ گزینش متن: حسینی هاشمی

[منبع: پایگاه «دارالفنون»، مقاله:امیرکبیر و پیشبرد فرهنگی و مذهبی ایران]

#امیرکبیر #روحانیون #دخالت_در_حکمرانی
✅سیاست شناسی:
@politicology