☸❇️ وجه تمایز دو کره (ہخش اول). ✍ مجید دهقانی

☸❇️ وجه تمایز دو کره (ہخش اول)
✍ مجید دهقانی

شاخص هایی همچو تولید علم و تکنولوژی، مدیریت استراتژیک و سیستمی، عوامل نهادی، نیروی انسانی، تولیدناخالص داخلی، رشد و توسعه اقتصادی، توسعه صنعتی، کشاورزی، محیط زیست، نظام اموزشی، بهداشت، امنیت، مسکن، اشتغال،درامد خالص سالانه خانوارها، رفاه و خوشبختی، نظارت مدنی را می توان معیار تفاوت های رشد و توسعه و پیشرفت و عقب ماندگی کره جنوبی و شمالی قرار داد.

تکنولوژی : علم به‌کار‌گیری تکنیک‌های جدید در تولید را گویند که به دو صورت می‌تواند افزایش تولید و رشد اقتصادی را در پی داشته باشد. اول اینکه با به کار‌گیری تکنولوژی می‌توان با ثابت نگه داشتن سایر عوامل، تولید بیشتری داشت و دوم انکه با به کارگیری ان و صرف هزینه‌های کمتر، تولیدی برابر با قبل را داشت.

کره جنوبی یکی از کشورهای صاحب تکنولوژی است لیک کره شمالی؟

سیستم مدیریت : یکی از بزرگ‌ترین مشکلات کشورهای در حال توسعه سوء مدیریت بر منابع می‌باشد به گونه‌ای که بسیاری از این کشورها به‌رغم برخوردار بودن از منابع عظیم طبیعی و جمعیتی در زمره کشورهای کمتر توسعه یافته قرار دارند.

یکی از عمده‌ترین مشکلات در این زمینه به‌کارگیری مدیریت سلیقه‌ای به جای مدیریت علمی می‌باشد لذا این موجب به هدر رفتن سرمایه‌های ملی کشورها می‌شود و از طرفی ناپایداری مدیریت‌ها که یکی دیگر از مشکلات این کشورها می‌باشد بر این معضل بیشتر دامن می‌زند.

بنابراین یکی از عواملی که می‌تواند این کشورها را در مسیر توسعه قرار دهد، اصلاح روش‌های مدیریتی می‌باشد که موجب جلوگیری از هدر رفتن منابع و استفاده بهینه از آنها خواهد شد.

کره جنوبی دارای مدیریت سیستمی است لذا اختلاف سطح مدیریتی دو کره را می توان از تفاوت شاخص های اقتصادی شان دریافت.

عوامل نهادی: عوامل نهادی نظیر قوانین اقتصادی، سیاست‌های دولت، نظام‌های حقوقی و غیره شکل دهنده محیط‌های اقتصادی برای تولید و تجارت هستند. اگر ساختار یک اقتصاد، سرمایه‌گذاری و تولید را تشویق کند، موجبات توسعه و پیشرفت اقتصادی را فراهم می‌کند.

اگر کارافرینان نتوانند نسبت به دریافت بازده سرمایه‌گذاری خود مطمئن باشند، سرمایه‌گذاری نخواهند کرد. این امر برای سرمایه‌گذاری در سرمایه‌های فیزیکی، مهارت یا فناوری صادق است. عواملی نظیر سلب مالکیت، فساد اقتصادی و اداری، انحصار، ناامنی و بی‌ثباتی، انگیزه برای سرمایه‌گذاری و تولید را کاهش داده و موجب افت بهره‌وری عوامل تولید می‌شوند.

در این زمینه به منظور مقایسه کشورها به لحاظ ساختار نهادی از مجموعه شاخص‌هایی که از مراجع معتبر نظیر بانک جهانی، موسسه فریزر (fraser institution)، و موسسه بین‌المللی شفافیت (transparency international) گرفته شده استفاده می‌شود که عبارتند از: ثبات سیاسی، کارایی دولت، حاکمیت قانون، کنترل فساد، کیفیت قوانین، ساختار حقوقی و امنیت حقوق مالکیت (شاخص فریزر)، فساد سیاسی و اداری.

کره جنوبی دارای حکومت لیبرال دموکراسی و دهمین اقتصاد دنیا و ششمین صادرکننده کالا و خدمات و هفتمین کشور صنعتی جهان است. لیک کره شمالی دارای حکومت کمونیستی تک حزبی است و در مقوله اقتصاد و توسعه چندان حرفی برای گفتن ندارد.

برای اشنایی و تشخیص شرایط کلی دوکره، تفاوت شاخص های اقتصادی-اجتماعی و سیاسی دو کشور را در پست های بعدی ارائه می کنم.

✅ #سیاست_شناسی
@politicology