❇️ در دیزی باز است و دیگر حیائی در گربه نمانده! (بخش نخست)

❇️ درِ دیزی باز است و دیگر حیائی در گربه نمانده! (بخش نخست)

👈این روزها در شبکه‌های اجتماعی، امکان دیدن عکس زنان و مردان و ارسال پیام برای آنان آسان شده است. رفتار برخی از هم‌وطنان (و البته بیشتر مردان) در قبال عکس‌ دیگران و به‌طور خاص خانم‌ها قابل‌تأمل است. آنان روزی چند بار مدام ذوق‌مرگ می‌شوند. مدام انگشت اشاره را با ولع روی صفحۀ تلفن همراه ُسر می‌دهند و عکس‌های زنان را یکی‌یکی مرور می‌کنند. روی بعضی از عکس‌ها مکث می‌کنند؛ ضربۀ آرامی به‌عکس می‌زنند و صبر می‌کنند تا عکس در سایز بزرگ بالا بیاید. گاهی با دیدن برخی عکس‌ها هیجان‌زده می‌شوند و با خودشان حرف می‌زنند:" این عکسو! لباسشو! این حتماً اهلشه! مگه میشه نباشه؟" و لحظه‌های خوش ذوق‌مرگی آنان همچنان ادامه می‌یابد.

🔺ویکتور فرانکل متخصص مغز و اعصاب و روان‌پزشک اتریشی بر اساس خاطرات خود از دوران سخت اسارت در اردوگاه‌های کار اجباری نازی‌ها در کتابی می‌گوید که باید مراقب کسانی بود که پس از یک اسارتِ طولانی‌مدت؛ آزاد می‌شوند. آثار تلخ محرومیت سختی که آنان تجربه کرده‌اند به‌آسانی برطرف نخواهد شد و به همین دلیل احتمال می‌رود که آنان بی‌مهابا دست به هر کاری بزنند. مثلاً آن‌قدر غذا بخورند تا ناگهان بمیرند! باید زمانی سپری شود تا آنان به زندگی عادی بازگردند. ✍️ فردین علیخواه- جامعه‌شناس

#شبکه_های_اجتماعی #فضای_مجازی #حریم_خصوصی
✅ #سیاست_شناسی
@politicology