☸❇️ دو راهی ایرانی؟. ✍ رضا میرزایی.. ◀️امروز هر ایرانی بر سر یک دو راهی بزرگ قرار دارد!

☸❇️ دو راهی ایرانی؟
✍ رضا میرزایی

◀️امروز هر ایرانی بر سر یک دو راهی بزرگ قرار دارد! تجربیات متعدد خاورمیانه و شاخ افریقا ، در فروریزش نظام های دیکتاتوری شخصی، پادشاهی مطلق، حکومت های نظامی و یا اقتدار گرای سیاسی، به خوبی نشان می دهد، هیچ قدرتی در برابر اجتماع و خواست انسانی تاب تحمل نخواهد داشت! ، و شاید به همین دلیل است که می گویند سخت ترین حکومت ها به بند موئی بندند! در تمامی فرو ریزش ها، دموکراسی یک هدف یا وضعیت نهایی مورد مطالبه بوده است. از طرفی مرور تاریخی تغییرات در رژیم های فوق الذکر نشان می دهد فروپاشی رژیم های اقتدار گرا، پیامدهای متفاوتی در بر داشته اند، از جنگ داخلی طولانی گرفته تا حکومت جنگ سالاران ، و حتی ظهور یک رژیم اقتدار گرای دیگر(یا شبه آن!) . البته روشن بوده است که ترس از پیامدهای نامشخص و حضور چنین نتایجی در تاریخ این مناطق نتوانسته فریاد دموکراسی خواهی را مانع شود! حتی اگر شده به قیمت تکرار مکررات!
🔺خاورمیانه صحنه تکرار مکررات است، و البته اینجا بی سوادی سیاسی و موارد مشابه نمی تواند دال بر مدلول درس نیاموختن از تاریخ باشد، چرا که خاورمیانه خاص است! دانشمند توسعه ، اقتصاد ،و تکنولوژی هم که باشی در یک رژیم اقتدارگرا نمی توانی جایگاهی در خور خود کسب کنی! کاری انجام دهی! ، منشا بروز تغییرات پایدار باشی! خاورمیانه محل و پایگاه کسب و نمایش قدرت است و در نگاهی بدبینانه در برخی مناطق در تک تک افرادش نهادینه شده است! در این میان هر چه به نقاطی از آن نزدیک می شویم، کوله بار حوادثش سنگین تر می شود(به عنوان نمونه مرز شامات!) و باید مراقب باشیم ایران نیز به چنین نقطه ای تبدیل نشود!اما چگونه؟!
🔺پیشنهاد می شود اولا به جای واژه دموکراسی، از ترکیبات جایگزین، عقلانی تر ،و کم چالش تر مانند «برقراری دموکراسی»، «گذار به دموکراسی» ، و یا «روند دموکراسی» بیشتر استفاده شود. وقتی از کلمه دموکراسی استفاده می شود، ناخودآگاه یک رابطه خطی ایجاد می شود(بیشتر در نخبگان حکومتی با شکل تهدید! یا ترس آور، بویژه اگر ناآشنا باشند!) و ترجمه حرکت تک خطی گذار از نظام اقتدارگرای سیاسی به وضعیت قطعی دموکراتیک است، در اصل دموکراسی مقطعی نیست! صفر و یک نیست! (اتفاقات اخیر فرانسه در مهد دموکراسی) .امروزه صحبت از موج سوم و چهارم آن در جهان نیز هست! (عقب افتادن از این موج ها هم من یحتمل هزینه های آتی خواهد داشت!) شاید این توصیه بدور از ذهن نباشد که نرمش قهرمانانه در مقابل ملت باشد ، نتایجش خیلی بیشتر از کشور های باجگیر خواهد بود! نقطه شروعش اراده برای قرار گرفتن در «روند دموکراسی» است. البته این چیزی جدای از مغلطه «انتخابات گرایی» و پروپاگاندای مشروعیت طلبی شرکت در آن است! در اصل باید واقعی باشد! (برایش قانون نوشته شود!) . آزادی به سمت معنای واقعی پیش برود، یعنی در انتخابات یک فرصت دست نخورده در دسترس باشد.(فرصت خارج از کنترل دولت یا دیگر مراکز سلطه، غیر گزینشی و بدور از انتصاب و انحصار...)
🔺شاخه دوم «دو راهی ایرانی» ، احترام به روند دموکراسی و حصول مشروعیت فراگیر است، شاید هم یک قرار داد اجتماعی! . همینجا هم پایه اطمینان بخش، رفتار منطبق بر قانون و وضع قوانین تقویت کننده «برقراری دموکراسی»...می باشد.این راه را دولت(حکومت) باید به مردم پیشنهاد دهد یا در مقابل راهشان قرار دهد! در غیر اینصورت پای سیاست بین الملل در برقراری دموکراسی به میان میاید! سیاستی که اهداف دموکراسی خواهانه خود را بر چند بخش «روندهای انتخاباتی آزاد و منصفانه»، «نهادهای دولتی دموکراتیک، مستقل، کارآمد، مسئولیت پذیر، منتخب و شایسته»، «ارتش حامی دموکراسی»، و «جامعه مدنی،شامل شهروندان آموزش دیده و آگاه بر سیاست، رسانه های مستقل و نیرومند، نهاد های فعال مردمی، و اتحادیه ها» اعلام کرده است! به نظر می رسد رابطه شدت اقتدارگرایی و مطالبه این موضوعات مستقیم باشد.

🔸جمله آخر اینکه حضور افراد شبه نظامی از کشورهای همسایه عراق به جهت کمک به سیل زدگان اخیر کشور خوب است، اما با لباس یا تجهیزات نظامی می تواند امنیتی تلقی می شود، و احتمال مناقشه در فضای التهابی و احساسی ناشی از بحران سیل را افزایش می دهد...اگر نیرو نیاز داریم به مردم کشور خودمان اعلام نیاز کنیم... ما بایستی از این دست روش ها با فوریت خارج شویم... .

✅ #سیاست_شناسی
@politicology