🌺🍃🌺🍃. 🌺🍃🌺.. برخی آیه‌های شاخص قرآن کریم

🌺🍃🌺🍃
🌺🍃🌺

برخی آیه های شاخص قرآن کریم

📝 آیه امانت

4⃣ آیه 72 احزاب [33] از پذیرش امانتی بزرگ به وسیله انسان خبر داده است؛

امانتی که آسمان‌ها، زمین و کوه‌ها از پذیرش آن سر باز زدند و از آن هراسیدند؛ ولی انسان آن را پذیرفت، از همین رو برخی، این آیه را آیه «امانت» نام نهاده‌اند؛ «اِنّا عَرَضنا الاَمانَةَ علی السَّمواتِ و الارْضِ و الجبالِ فَاَبَیْنَ اَنْ یَحْمِلْنَها وَ اَشْفَقْنَ مِنها وَ حَمَلَها الاِنسانُ اِنَّهُ کانَ ظلُوما جَهولاً»؛ ما امانت [الهی] را بر آسمان‌ها و زمین و کوه‌ها عرضه کردیم، پس، از برداشتن آن سر باز زدند و از آن هراسناک شدند؛ [ولی] انسان آن را برداشت. راستی او ستمگری نادان بود.

در تبیین مقصود از این «امانت»، آرای مفسّران گونه گون است. علامه طباطبایی قدس سره با بیان احتمال‌های گوناگونی که در این مسأله هست، به نقد آن‌ها پرداخته و با استناد به جمله«لیعذب الله المنافقین...» در آیه بعد، این احتمال را تقویت کرده است که مقصود از «امانت» در این آیه، ولایت «الهیّه» است؛ یعنی انصاف به کمالی که بر اثر اعتقاد به عقاید حق، انجام اعمال صالح و پیمودن راه کمال، برای انسان حاصل می‌شود و بدین ترتیب از حضیض ماده به اوج اخلاص ارتقا می‌یابد و سرانجام خداوند، انسان حامل این امانت را برای خود خالص گرداند.

چنین کسی فقط خداوند متولی امور اوست و جز ولایت الهی، هیچ موجودی در امور او دخالت ندارد، زیرا خداوند او را برای خود خالص کرده است. در این کمال، هیچ موجودی، نه آسمان، نه زمین، نه کوه‌ها و نه هیچ چیز دیگری شریک انسان نیست.

مقصود از عرضه آن امانت بر آسمان‌ها و زمین و سایر موجودات، مقایسه این ولایت با وضع آن‌هاست، بنابراین، معنای آیه چنین می‌شود: اگر ولایت الهی را با وضع آسمان‌ها و زمین مقایسه کنی، خواهی دید که این‌ها تحمل آن را ندارند و فقط انسان می‌تواند حامل آن باشد. معنای سرباز زدن آسمان‌ها و زمین و پذیرفتن انسان این است که در انسان، صلاحیت تلبس به این ولایت وجود دارد؛ ولی در آسمان و زمین نیست.

@rahe_aseman