🌾🌿🌾 …. مرحوم میرزا محمد تنکابنی می‌گوید: من برای درک نماز صبح به نماز جماعت مرحوم شفتی می‌رفتم

🌾🌿🌾



مرحوم میرزا محمد تنکابنی می گوید: من برای درک نماز صبح به نماز جماعت مرحوم شفتی می رفتم. ایشان زمانی که تکبیرة الاحرام قرائت می فرمود، به کلمه الله مدّ می داد. من از شاگردانش سؤال کردم که در کلمه ی اللّه جای مدّ نیست، سید چرا مدّ می دهد؟ در پاسخ گفتند: ما نیز این امر را از ایشان سؤال کردیم، در جواب فرمود: زمانی که به کلمه ی مبارکه ی اللّه اکبر تکلم می کنم، از حالت اختیار بیرون می روم و این مدّ دادن اختیاری نیست. سید همه ی نماز را با خضوع و تمام و با حزن و گریه قرائت می کرد و بر هر مستمعی واضح می شد که نماز او با نهایت حضور قلب است و در نوافل هم ذکر رکوع و سجود را سه دفعه می خواند و در زیر کف دست ها هم مهر می گذاشت?

خلاصه نماز آن بزرگوار در حضور و خضوع مانند نداشت و مستمع را هم به گریه می انداخت او مناجات خمس عشره را حفظ کرده بود و هر روز با حالت گریه آن را می خواند.


@rahe_aseman
🌾🌿🌾