کلامی از نهج البلاغه.. عجز انسان از شناخت ذات خدا:

کلامی از نهج البلاغه

عجز انسان از شناخت ذات خدا :
سپاس خداوندی را که سخنوران از ستودن او عاجزند و حسابگران از شمارش نعمتهای او ناتوان و تلاشگران از ادای حق او درمانده اند. خدایی که افکار ژرف اندیش، ذات او را درک نمی کنند و دست غواصان دریای علوم به او نخواهد رسید. پروردگاری که برای صفات او حد و مرزی وجود ندارد و تعریف کاملی نمی توان یافت و برای خدا وقتی معین و سرآمدی مشخص نمی توان تعیین کرد. مخلوقات را با قدرت خود آفرید، و با رحمت خود بادها را به حرکت درآورد و به وسیله کوه ها اضطراب و لرزش زمین را به آرامش تبدیل کرد.
خطبه 1


موضع گیری امام (ع) در برابر تهدید به ترور:
پروردگار برای من ]پوششی[ استوار قرار داد که مرا حفظ نماید ، هنگامی که عمرم بسر آید ، از من دور شده و مرا تسلیم مرگ میکند ، که در آن روز نه تیر خطا می رود و نه زخم بهبود می یابد.
خطبه 62


راه به کار گرفتن قلب :
دل ها را روی آوردن و پشت کردنی است ، پس دل ها را آنگاه به کار وا دارید که خواهشی دارند و روی آوردنی ، زیرا اگر دل را به اجبار به کاری واداری کور می گردد.
حکمت 193
@rahe_aseman