‍ غرض سالک از خوردن و آشامیدن

‍ غرض سالک از خوردن و آشامیدن

بدان ای بنده سالک که خداوند انسان را، دارای شکم و با دستگاه هاضمه آفریده است؛ به گونه ای که نیازمند به خوردن است و همان طور که اصل جهان بیهوده و بی هدف آفریده نشده است، جزئیات آن هم از این قاعده کلی مستثنا نیست و درباره انسان - از آن جا که برترین آفریده هاست - این مطلب را با تأكيد بیشتری خواهد داشت؛ به این معنا که: میان تهی و شکم دار خلق شدن انسان - به گونه ای که آب و غذا بخورد و رفع گرسنگی نموده و به زندگی ادامه دهد. برای این است که بتواند به هدف خلقت - که معرفت پروردگار و عبودیت اوست - برسد؛ همان گونه که نیاز انسان به پوشاک، مسکن، ازدواج و امور دیگری که متناسب با فطرت اوست نیز، در همین راستاست.

بنابراین صرف خوردن و آشامیدن، هرگز مانع سیر انسان در راه کمالات و هدف از خلقت او نیست؛ زیرا اگر چنین بود از دیدگاه عقل، کاری زشت به شمار می آمد و شرع نیز آن را حرام یا مکروه می شمرد، در حالی که خداوند متعال انسان را از آن باز نداشته، بلکه با رعایت شرایط و حدود، به آن امر فرموده است.

کتاب #عید_وصال ص ۶۴


@rahe_aseman