این مطلب تلخیصی از سخنرانی آقای محمد فاضلی است که در یکصد‌وچهارمین نشست پژوهشکده فرهنگ، هنر و ارتباطات و در جریان اکران مستند «روز

این مطلب تلخیصی از سخنرانی آقای محمد فاضلی است که در یکصد‌وچهارمین نشست پژوهشکده فرهنگ، هنر و ارتباطات و در جریان اکران مستند "روزگار هامون" اثر محمد احسانی، صورت گرفته است. منبع مطلب فوق تارنمای خبرگزاری ایانا می باشد.

🔵قسمت سوم :جامعه مدنی ضعیف، دولت بساز بفروش !
@sahatzist
✅در ایران یک جامعه مدنی ضعیف داریم که اجازه می‌دهند پلوتوکرات‌ها دستشان در تصمیم‌گیری باز باشد و آن‌گونه که می‌خواهند اولویت‌های مدیریت منابع آب، ساماندهی زباله و غیره را تعیین کنند. در چنین شرایطی شیوه مدیریت مسائل در اتاق‌های در بسته و بدون مشارکت جامعه مدنی تعیین می‌شود. از سوی دیگر یک فشار گسترده در تعریف پروژه‌ها با نادیده گرفتن گزارش‌های ارزیابی شکل می‌گیرد. تاکنون گزارش ارزیابی چه تعداد از پروژه‌های عمرانی توسط رسانه‌ها منتشر شده است؟

✅ ما با یک پنهان‌کاری مواجه هستیم که در آن فریبکاری تکنوکرات‌ها کاملا آشکار است. با نمایندگانی که ۳۰ نفر از آنها در مجلس به رییس جمهور نامه می‌نویسند که خط انتقال آب خزر به مشهد را کلید بزنند، روبه‌رو هستیم.
در حالی که مصرف آب حوضه آبریز مشهد ۷,۲ میلیارد متر مکعب در سال است، قرار است خط لوله آب خزر به مشهد حدود ۳۰۰ میلیون متر مکعب آب منتقل کند که این رقم کمتر از چهار درصد آب مورد نیاز حوضه آبریز مشهد است. سئوال این است که آیا با پول پروژه انتقال آب نمی‌توان از طریق صرفه‌جویی آب در مشهد کمتر از چهار درصد آب حاصل از پروژه انتقال آب را در اختیار داشت؟ البته اجرای پروژه صرفه جویی دراز مدت‌تر و دشوارتر خواهد بود و منافعی هم در پی نخواهد داشت.
@sahatzist
✅ نظام تصمیم‌گیری در ایران نسبت به عوارض تصمیمات خود در آینده کم دانش است و این کم دانشی مشکلات عدیده‌ای ایجاد می‌کند.

✅فقدان سیستم ارتباطی با جهان و وارد نشدن دانش روز به ایران بخشی از مشکلات کنونی را رقم زده است. در اجرای پروژه‌ها به دلیل عدم ارتباط با جهان، ناگزیریم هزینه‌های بیشتری برای اجرای یک پروژه با تکنولوژی ضعیف‌تر نسبت به استانداردهای دنیا پرداخت کنیم. قیمت‌های انحصاری در پروژه‌های انحصاری که علیه محیط زیست عمل می‌کنند را اجرا کرده‌ایم. این انحصار ما را از تکنولوژی که محیط زیست را حفظ می‌کند به دور نگه داشته است.
@sahatzist
✅دولت‌ها را می توان به دو دسته تقسیم کرد : بر اساس مطالعات "سوزان رزا کرمن" هر کجا دولت‌ها زیاد ساخت و ساز می‌کنند حتما مشکلی وجود دارد. در مقابل چنین دولت‌هایی، ساختارهایی قرار دارد که فضا را برای کسب و کار شرکت‌های مختلف هموار می‌کند.
دولت در ایران ماهیت ساخت و سازی دارد به همین دلیل پس از کاهش بودجه عمرانی همه به دولت اعتراض می‌کنند. ساخت و ساز با پلوتوکراسی پیوند دارد. یعنی منافع مجموعه‌ا‌ی از افراد که با ساخت و ساز در ارتباط است. بدون اینکه بپرسیم این همه ساخت و ساز را برای چه انجام داده‌ایم در این مسیر حرکت کرده‌‎ایم. نتیجه این وضعیت، فرسایش تمدنی ایران را به همراه خواهد داشت.

✅ سازمان محیط زیست وضعیت محیط زیست ایران از سال ۸۴ تا ۹۲ را منتشر کرده است. بر اساس این آمارها، تعداد سازمان‌های مردم نهاد کشور بیش از ۳۰ درصد کاهش یافته است بنابراین نیرویی که می‌توانسته جلوی سد نادرست، جاده، کارخانه و سایر پروژه‌های عمرانی غلط را بگیرد کم شده است و ظرفیت جامعه پایین آمده است.

✅شاخص بهره‌وری انرژی از سال ۸۶ تا ۹۰ به طور مداوم کاهش یافته است. سهم انرژی تجدید پذیر در تامین انرژی کشور ۰,۷۱ درصد است. در کشوری که ۲۵۰ روز آفتاب دارد وضعیت وزش باد در آن مناسب است، سهم انرژی تجدیدپذیرش کمتر از یک درصد است. همچنین با وجود پتانسیل‌های فراوان طبیعی با وجود آنکه در برخی کشورها سهم اکوتوریسم تا یک درصد تولید ناخالص ملی آنها را تشکیل می‌دهد، این سهم در ایران کمتر از ۰.۰۵ درصد است.
با وجود ۱۵ میلیون هکتار اراضی کشاورزی فقط ۰,۲۸ درصد کشت ارگانیک داریم. رتبه علمکرد محیط زیستی ایران از سال ۸۵ تا ۹۱ از ۵۳ به ۱۱۴ سقوط کرده است. هوای شهر اصفهان در سال ۸۶ تا ۹۲ بین ۱۰۰ تا ۳۰۰ روز دارای شرایط بسیار ناسالم تا خطرناک بوده که این شرایط از ۱۵ روز در سال ۸۶ در تهران به متوسط بیش از ۲۰۰ روز در سال ۹۰ رسیده است. یعنی ظرف چهار سال از ۱۵ روز هوای خطرناک در پایتخت به ۲۰۰ روز رسیده‌ایم.
#محمد_فاضلی
@sahatzist