زنگ خطر سانتی مانتالیسم زیست محیطی: چپ‌های ایران (با محیط زیست) متحد شوید! *.. قسمت دوم:

زنگ خطر سانتی مانتالیسم زیست محیطی : چپ های ایران (با محیط زیست) متحد شوید!*

قسمت دوم :
🖋ایمان معمار

...درحالی که در همه جای دنیا احزاب سبز و جنبش های دانشجویی در پیوند با تفکرات انتقادی و نخبگان فرهنگی طلایه داران حرکت های جمعی معطوف به محیط زیست هستند در ایران زمین بازی دفاع از محیط زیست در غیاب نخبگان و چپ ها به دست سانتی مانتالیسم و شعارزدگی و حرکت های پراکنده و محتوم به شکست ، افتاده است.
جنبشی محیط زیستی نیز همانند همنوعان خود بعد از ورود به این جعبه جادو به شکل یک مد فرهنگی بیرون می آید ،گویی که مد گرایی در قبای محیط زیستی پوششی تحمل پذیر و قابل دفاع یافته باشد و به ارضای نیاز تشخص طلبی کمک کند. به این ترتیب برای مثال تمام اهداف و برنامه ریزی کمپینی برای نجات یک گونه جانوری از خطر انقراض محدود به جمع آوری امضاهای الکترونیکی و گرفتن عکس های سلفی فردی اعضاء در کنار نقاشی آن گونه جانوری می شود . در نهایت ماحصل این استراتژی به این ختم می گردد که فعالیت افراد در آن بیش از آنکه مسلح به نقشه راهی برای فعالیت و یا حتی اطلاعات جامعی درباره گونه جانوری مورد حمایت خود باشد ابزاری برای تنوع فرمیک به اشتهای سیری ناپذیر گرفتن عکس های سلفی خواهد شد.
3- خالی بودن عرصه فعالیت های زیست محیطی از نخبگان فکری و جنبش انتقادی باعث بازتولید بی تفاوتی و حتی انزجار قشر الیت جامعه از حرکت های معطوف به محیط زیست می شود. زیرا آنان در بین طرفداران این جنبش به چز تشتت و پراکندگی و ناآگاهی نسبت به آنچه تبلیغ می کنند ، چیز دیگری نمی یابند و برای این که خود دچار برچسب ابتذال نشوند این عرصه را کنار می نهند. در حال حاضر محیط زیست ایران در کنار نیاز به حرکت افقی در سطح کنشگران دغدغه مند و آگاه به نظریه های توسعه پایدار به حرکت عمودی در سطح متفکران و خلق نظریات بومی مبتنی بر توسعه پایدار نیاز دارد تا بتوانند جنبش های محیط زیستی را تغذیه نظری نمایند و گرنه این جنبش ها به زودی دچار سرخوردگی و تفرقه شده و در سطح یک مد زودگذر باقی خواهند ماند، امری که از هم اکنون زنگ خطر آن به صدا در امده است.
علاوه بر همه موارد فوق جنبش های چپ که عملا بعد از انقلاب دچار زوال گفتمانی شده اند می توانند از محمل محیط زیست به عنوان " بخش بیرون افتاده نظام سرمایه داری" جهت باززایی ایدئولوژیک خود اقدام کرده و از انفعال کنونی خود خارج شوند. به نظر در شرایط منحصر به فردی از همزیستی مسالمت آمیز دولت ایدئولوژیک و نخبگان لیبرال که هر کدام بی نیاز از حمایت گروه های سبز ، به گسترش هژمونی خود می پردازند ، جنبش های زیست محیطی و گفتمان چپ به عنوان نیمه گشده دیگری چاره ای جز اتحاد با هم ندارند و تنها از این طریق خواهند توانستند به حیات خود ادامه دهند.
* این جمله برگفته از شعار کارگران جهان متحد شوید! از مشهورترین شعارهای کمونیستی، جملهٔ پایانی مانیفست کمونیست است که در سال ۱۸۴۸ توسط کارل مارکس و فردریک انگلس نوشته شده است.

#سانتی_مانتالیسم
#انتقادی
#چپ
#کمپین
#تحلیل


وبلاگ ساحت زیست را برای دیدن مطالب بیشتر دنبال کنید:

http://sahatzist.blogfa.com/
برای ارائه نظرات ارزشمند و انتشار مطالبتان برای ما ایمیل بفرستید:
[email protected]

@sahatzist