🔴 فرش خاکی هرمز؛ اکوآرتی علیه اکوسیستم!

🔴 فرش خاکی هرمز؛ اکوآرتی علیه اکوسیستم!

🔹️مفهوم «اکوآرت» یا «هنر محیطی» در همه‌جای جهان، بر پایه‌ی اصولی تعریف می‌شود که شاید مهم‌ترین آن «بهبود رابطه‌ی مخاطب با محیط زیست است تا از خلال این رابطه‌ی دوستانه او را متوجّه مسائل زیست‌محیطی اطرافش نماید و در مسیر احیاء و بازسازی محیط‌های آسیب دیده قرار دهد» (تعریف هنر محیطی از نظر تاریخی و تعریف امروزی، محمّدیان،1392) و ارزش‌های نیازمندِ دیده شدن، مراقبت و گرامی‌داشتِ زیست‌بوم را به وی بشناساند.
@sahatzist

🔹️بر اساس این تعریف و آن‌چه که در کارنامه‌ی تصویری هنرمندان محیطی مطرحی مثل «اَویوا رحمانی»، «اندی گلدزوُرتی»، «نیلز اودو»، «مارک دایُن» و امثال آن‌ها دیده می‌شود، در هنر محیطی علیرغم استفاده از موادّ طبیعی اعم از خاک، سنگ، برگ، ساقه، یا جابه‌جا کردن آن‌ها و یا کاربرد رنگ‌ها و موادّ سازگار با محیط، بنا نیست که به محیط، چیزی اضافه یا از آن کم شود و یا تغییر بزرگی در آن ایجاد شود. مواد نام‌برده عموماً از فراوان‌ترین و کم‌بهاترین دورریزهای محیطی، مثل خشکه‌برگ‌ها، لاشه‌ی جانوران مرده، خاک یا قلوه‌سنگ‌های معمولی و شاخه‌های شکسته‌ای هستند که به طور طبیعی و بسیار زیاد در یک منطقه‌ی طبیعی وجود دارند و اطمینان وجود دارد که برداشت یا جابه‌جا کردن آن‌ها در اندازه‌ای مشخص هیچ آسیب یا نقصانی به منطقه وارد نمی‌کند.
@sahatzist

🔹️امّا آن‌چه در سال‌های اخیر بر سر خاک جزیره‌ی هرمز می‌رود حرف دیگری‌ست؛ دو موضوع فروش و ساخت هرساله‌ی فرش رنگین از خاک ارزشمند هرمز برای جلب گردشگر، ذخایر کانی این جزیره را با خطر کاستی مواجه کرده و موجب افزایش نگرانی ساکنان بومی و حامیان محیط زیست شده است. همان داستان تکراری بهره‌کشی ناپایدار و صرفاً تجاری یا نمایشی از منابع که در کشور ما، موارد آن بسیار است. نمایشی بی‌مطالعه و توجیه زیست‌محیطی از خاک قیمتی هرمز که به گفته‌ی یک کارشناس زیستگاه محیط زیست در سال 93، به اندازه‌ی کافی به واسطه‌ی عواملی نظیر دیگر مانند معدن‌کاری، وزش باد و کاهش پوشش گیاهی از بین می‌رود(ایسنا)، با هدف جذب گردشگر، نشان می‌دهد که چقدر مفاهیم پایداری و تاب‌آوری در میان تصمیم‌گیران منابع طبیعی و میراث فرهنگی ما مهجور است و از این نظر، حتّی یک دیدگاه اقتصادی اصیل و عقلایی وجود ندارد که بداند مصرف منابع ارزشمند طبیعی، حتّی منافع مالی درازمدّت نخواهد داشت.
@sahatzist

🔹️و به قول بیژن فرهنگ درّه‌شوری، بوم‌شناسی که در تهیه‌ی پرونده ژئوپارک قشم و معرفی آن نقش موثری داشت: «جزیره‌ی هرمز هر جای دنیا بود تبدیل به پارک ملّی می‌شد و خود هرمز و اهالی آن زندگی پایدار دوستدار محیط زیست را تا ابد ادامه می‌دادند، در حالی که حالا هرمز صاحب ندارد. توریست‌ها می‌توانند قندیل‌های غارها، خاک، استالاکتیت‌ها و استالاکمیت‌ها را از هر جای ایران کول کنند با خودشان ببرند. من هر بار که به هرمز می‌روم عصبانی می‌شوم؛ در هرمز جایی بدون زباله نیست که بتوان از آهوهای آن عکاسی کرد. زیر آب‌های هرمز، انارک و قشم و همه‌ی پنجاه-شصت جزیره‌ی خلیج فارس و دریای عمّان، محیطی شگفت‌انگیز است. کشور ما که اوّلین امپراتوری تاریخ و تمدّن فلان و بهمان را داشته، حتّی یک پارک ملی دریایی ندارد. در حالی که کشورهای افریقایی که کمتر اسم‌شان را هم شنیده‌ایم، همگی پارک ملّی دریایی دارند»(تابناک).

🔻ساحت زیست

yon.ir/hRDKV