بازنمایی سرو در فرهنگ ایرانی اسلامی

بازنمایی سرو در فرهنگ ایرانی اسلامی

قسمت سوم: آقادار های جنگل های شمال ، همسان انگاری سرو با امام زادگان

...شرایط رشد درخت سرو آن را به عنوان سمبلی ملی بسیار مناسب ساخته بود چرا که درخت سرو در هرنوع خاک عمیق (اسیدی یا قلیایی) که دارای زهکشی خوب باشد، رشد می‌کند، گرما و یخبندان سبک را تحمل می‌کند، ولی به انجماد طولانی مدت حساس است. چیزی که می توان قرینه فرهنگی یک ملت در برخورد با مهاجمان قلمداد شود.
@sahatzist
بعد از ورود اسلام به ایران سرو نیز همچون بسیاری از نمادهای دیگری ایرانی راه خود را در میان نشانه های اسلامی گشود و حتی برخی از مورخان معتقدند آن نخلی که امروزه در بخش‌های مرکزی ایران به هنگام عزای امام حسین(ع) بلند می‌کنند همان نماد سرو است.
درخت تاقوک یا درخت تاگوک یا داغداغان. یا تَگوک Taghouk نیز یکی از درختانی است که به همراه درخت سرو نزد ایرانیان باستان از تقدس برخوردار بوده و معمولاً صاحبان حاجت بر آن پارچه‌ای می‌بستند و برای رفع بلا و یا بر آورده شدن حاجات از آن کمک می طلبیدند. این سنت در بعضی از مناطق ایران به خصوص نواحی شمالی حفظ شده‌است. نام این درختان که بر آن باریکه های پارچه بسته شده است در فرهنگ سنتی این نواحی "آقادار" است .بعضی به اشتباه گمان می کنند که دلیل دخیل بستن زنان روستا به این درختان به پیروی از سنت دخیلی بستن بر ضریح امام زادگان است . اما حتی در نواحی که ضریح امام زادگان نیز به راحتی در دسترس است سنت دخیل بستن بر این درختان بسیار رایج است.
@sahatzist
سرو در آیین های غربی هم که به شدت متاثر از سیطره فرهنگی امپراطوری های ایرانی بودند به راحتی راه خود را گشود چنان که پیشینه درخت کریسمس را در مهرپرستی ایران می دانند. باید توجه داشت که درخت کاج نیز با اختلافی اندک به دلیل شباهت در شرایط رشددر کنار درخت سرو در ایران باستان مقدس بوده‌اند.
رومیان باستان درخت کاج را نماد غلبه میترا یا مهر بر زمستان و سرما می‌دانستند. در آیین مهر یا میتراییسم، چه در ایران و چه در روم، نقوشی از بته جقه شبیه به درخت کاج یا سرو در کنار آناهیتا (درایران) و میترا (در روم)دیده شده است.
برخی منابع، آلمان را اولین کشور شناخته شده‌ای می‌دانند که در آن از درختان همیشه سبزی چون کاج، صنوبر و سرو به عنوان نماد کریسمس استفاده شده و البته برخی منابع نیز استفاده از درخت کریسمس را در شهر بازل سوییس مقدم می دانند.
در مجموع می توان گفت سرو با پیشینه ای چندهزارساله در فرهنگ ایران هیچ گاه به صورت کامل از محیط زیست ایرانیان حذف نگردیده است هر چند که در مقاطعی مثل تاریخ معاصر اهمیت نمادین آن در هویت ملی به فراموشی سپرده شده است.
ساحت زیست
@sahatzist
عکس مربوط به دخیل بستن مردم محلی به درختان موسوم به آقادار می باشد.

http://s1.upzone.ir/9531/photo_2016-04-01_11-40-42.jpg