تغییر اقلیمی یا تغییر سیستم؟.. قسمت پنجم.. 🖋 مترجم: مسلم یوسف زاده

تغییر اقلیمی یا تغییر سیستم؟

قسمت پنجم

🖋 مترجم: مسلم یوسف زاده

ما نیازمند آنیم که در برابر شعبده های ابرشرکت ها مقاومت کنیم و بر روی عامل اصلی افزایش انتشار گازهای گلخانه ای تمرکز کنیم: جهانی سازی اقتصاد که توسط ابرشرکت ها هدایت می شود. جهانی سازی پروسه ایست که طی آن غالبا از طریق مجموعه ای از قراردادها و موافقتنامه ها با عنوان "تجارت آزاد" از تجارت و سرمایه گذاری بین المللی مقررات زدائی می¬شود. این موافقتنامه ها به ابرشرکت ها و سرمایه گذاران امکان می دهد تا آزادانه به جستجوی نیروی کار و منابع ارزان، مالیات های پایین، سوبسیدهای بالا و سهل گیری (یا عدم وجود) اقدامات لازم برای حفاظت محیط زیست و نیروی کار در داخل و خارج اقتصادهای ملی بپردازند. تحت این قراردادها، هر یک از سیاستهای ملی که "مانعی" برای تجارت یا سرمایه گذاری خارجی تلقی شود – شامل مقرراتی که آلودن هوا و آب را محدود کند – می توانند ملغی شوند.
طی حدود 20 سالی که پیمان کیوتو طرح گردیده دولت ها بیش از 400 موافقتنامه دو جانبه و چند جانبه در باره تجارت را مورد مذاکره قرار داده و امضا کرده اند که این موافقتنامه ها محرکهای اولیه جهانی سازی هستند. در مقابل، جهانی سازی نه تنها رشد ابرشرکت های جهانی را تقویت کرده است، بله همچنین مسئول میزان بالایی از انتشار دی اکسید کربن موجود در جو است که اقلیم سیاره را ناپایدار کرده است. جهانی سازی از پنج طریق زیر به افزایش انتشار گازهای گلخانه ای منجر شده است:
1. جهانی سازی حمل و نقل غیر ضروری را افزایش می دهد
در اقتصاد جهانی امروز، تجارت دیگر نه درباره فراهم کردن کالاهایی که امکان تولید محلی یا منطقه ای ندارند است و نه درباره مبادله کالای مازاد. به جای آن حجم عظیمی از تجارت امروزه به صورت "موازی" صورت می گیرد، به نحوی که یک کالایی در حالی از هزاران کیلومتر دورتر تامین می شود که محصول کاملا مشابه آن در همسایگی در دسترس است. این امر به خصوص در مورد سیستم تامین غذای جهانی صادق است؛ جاییکه سوپرمارکت های زنجیره ای بزرگ برای تامین تمام کالاهایشان با مزارع به همان نسبت بزرگ قرارداد می بندند و در این فرآیند بسیاری از مزارع کوچکتر که در فاصله نزدیکتری قرار دارند نادیده گرفته می شوند. این یکی از دلایلی است که به عنوان مثال بریتانیا سالانه 15000 تن وافل را هم وارد و هم صادر می کند و یا 20 تن بطری آب را با استرالیا مبادله می کند؛ به همین دلیل است که سوپرمارکت های ساحل سیتروس اسپانیا لیموهای وارداتی را به مغازه حمل می کنند در حالی که لیمو های محلی بر روی زمین می پوسند؛ و به همین علت است که کانادا همزمان گوجه فرنگی های گلخانه ای را هم صادر و هم وارد می کند. نمونه های مشابهی تقریبا در تمام کشورها می توانند ذکر شوند.

ادامه دارد...

#مسلم_یوسف_زاده
#ترجمه
#اقتصاد_سیاسی
#اجلاس_پاریس
#تغییرات_اقلیمی
#تغییر_سیستم
#توسعه_پایدار
#قسمت_پنجم
@sahatzist

http://s1.upzone.ir/7211/IMG_20160314_094925.jpg
منبع:
www.localfutures.org