ادامه مطلب قبل ☝️.. ۴⃣افراط گرایی بر دوش محرومیت سوار است

ادامه مطلب قبل ☝️

4⃣افراط گرایی بر دوش محرومیت سوار است. حال گاهی این محرومیت اقتصادی است و شامل فقر مطلق می شود ، گاهی سیاسی است و با جلوگیری از مشارکت سیاسی مناطق محروم حاصل می گردد، گاهی اجتماعی است و نتیجه عدم جذب افراد در نهادها و انجمن های اجتماعی محقق می شود و در نهایت گاهی هم فرهنگی است و در اثر سرکوب خواسته های دینی و فرهنگی بخشی از جامعه رخ می دهد.مردم سیستان کدام نوع از این محرومیت ها را تجربه می کنند؟ شاید پاسخ صحیح هر 4 نوع آن باشد. تمرکز تمام فعالیت های اقتصادی و سیاسی ایران در پایتخت و یا شهرهای رئییس جمهور پرور مثل یزد و سمنان و کرمان و ...موچب شده تا افراط گرایان نهایت تلاش خود را برای جذب نیرو در مناطق محروم مرزی ایران بکنند و در عوض هم نیروهای امنیتی نهایت جدیت را برای جلوگیری از فعالیت های تروریستی به خرج دهند. واقعا مشکل شهرهای مرزی چیست؟ آیا فرستادن یک تیم ده نفره مجرب از اساتید اقتصاد و جامعه شناسی و مردم شناسی و..برای محرومیت زدایی بیشتر هزینه دارد یا اعزام لشگرهای مسلح با آن همه ادوات و تجهیزات؟ چرا چرخه مسئولان و استانداران ناکارآمد مناطق محروم و سیاست های تمرکزگرایانه از بین نمی رود؟ منافع چه گروه های از این امر به خطر می افتد؟

5⃣مسئولان نظامی و امنیتی می دانند که اگر به جای ده موشک ده هزار موشک هم به سوی داعش بفرستند اما نتوانند از مناطق مرزی ایران محرومیت زدایی کنند و راه را برای حضور داعش در خود ایران ببندند، عملا موفقتی در ابعاد نظامی نخواهند داشت. و اگر برعکس این اتفاق حاصل شود قدرت نرم جمهوری اسلامی چنان در سطح جامعه گسترده خواهد شد که احتمالا هیچ گاه هیچ حمله ای به مجلس صورت نخواهد گرفت که حالا نیازمند پاسخ با موشک باشیم. تلاش های فرهنگی برای اقناع نظری مردم مناطق محروم برای عدم جذب به گروه های بنیادگرایانه اگر با سیاست های اقتصادی همراه نباشد موفق نخواهد بود. بیکاری و فقر و محرومیت های جنسی و دیگر محرومیت ها هوطنان ما را چه این حق را به آنان بدهیم یا نه در دام گروه های تروریستی خواهد انداخت.
یادمان باشد سربازان داعش در گهواره های مناطق محروم ایران خفته اند و نه فقط در سوریه و عراق !
ایمان معمار

https://t.me/joinchat/AAAAADunWrs1Q8CGEuQ3aQ