بیشتر مصرف کن تا بیشتر بازیافت کنی!

بیشتر مصرف کن تا بیشتر بازیافت کنی!

جمع‌آوری زباله حاصلِ نیازهای صنعت بود، نه دغدغه‌های زیست محیطی

این توشتار تلخیصی است از اصل مقاله ای که در پایگاه تحلیلی ترجمان علوم انسانی منتشر گردیده است .
@sahatzist
◀️ ..عاقلانه نیست که زیادی حسرت گذشته‌ها را بخوریم. جمع‌آوری زباله حاصلِ نیازهای صنعت کثیف بود، نه حاصلِ محیط زیست....کمبود مواد خام- در نتیجۀ تقدیر جغرافیایی و برنامه‌ریزی ناکارآمد- بازیافت را به دغدغۀ روزمرۀ بلوک شرقی در دوران جنگ سرد تبدیل کرد. جمع‌آوری زباله به صرفه‌جویی در ارزهای احتیاطی می‌انجامید...مجارستان مناطقی را از دست داده و با تحریم مواجه بود که سبب می‌شد حفظ هر چیزی، از براده‌های آهن تا دستگیره‌های در، برای صنایع فلزی‌اش حکم مرگ و زندگی داشته باشد. در ۱۹۵۱، در حین جمع‌آوری زباله‌ها، تنها در یک هفته ۲۰۰۰ تن آهن جمع می‌شد. از نظر حزب کمونیست، «اتلاف‌کنندگان مواد باید مشمول اقدامات شهرداری شوند.» اما مردم نیاز به انگیزه داشتند و ایده‌آل‌های سوسیالیستی کفایت نمی‌کردند. به جای لباس‌های مندرس کفش می‌دادند و تکه‌های چرم خوک را می‌شد با فلفل و برنج معاوضه کرد. در دهۀ ۱۹۵۰در آلمان شرقی، نیم‌کیلو کاغذ باطله برای دریافت یک رول کاغذدیواری قیمتی و یک کیلو استخوان برای دریافت یک قالب صابون کافی بود....«دوران دوراندازی» در دهۀ ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ بیش از آنکه نقطۀ پایانِ طبیعیِ رونق اقتصادی باشد، صرفاً یکی از مراحل تغییر طولانی‌مدت‌تر رابطۀ افراد با ضایعاتشان بود. در آغاز قرن ۲۱، کشورهای ثروتمند هم زباله بیشتری تولید می‌کنند و هم بیشتر بازیافت می‌کنند. در واقع شهروندان بیش از پیشینیان ویکتوریایی خود نقشی مستقیم در مدیریت و تفکیک زباله‌ها دارند.
@sahatzist
◀️در غربِ ثروتمند، تجمیع شگفت‌انگیزی ظاهر شده است. غربال‌گری و تفکیک که زمانی توسط نون‌خشکی‌های سطح پایین انجام می‌شد حالا کار هر روزۀ تمام شهروندان است. فقرا و اغنیا مثل هم دستانشان را آلوده می‌کنند و بطری‌های کهنه را از کارتون و غذای بدبو جدا می‌کنند. بازیافت سلسله مراتبِ ارزشی قدیمی را جابه‌جا کرده است. از زمان‌های کهن، مدیریت و تفکیک زباله تقدیر پایین‌ترین سطوح بود و از این رو مایۀ خجالت «آدم‌هایی که چون کثیف بودند نباید با آن‌ها دست می‌دادیم». امروز، این کار نشانۀ آگاهی نسبت به محیط زیست است و سبب می‌شود فرد به عنوان شهروندی مسئول برجسته شود. ثروتمندترین افرادِ این سیاره به جای اینکه زباله‌های تفکیک‌نشدۀ خود را به دستگاه‌های پیچیدۀ تفکیک زباله بفرستند، تأکید دارند که خود رایگان این کار را انجام دهند، گویی می‌خواهند در مقابل قانون اقتصادی تقسیم مشاغل بایستند. بازیافت دیگر سنتی و ارتجاعی محسوب نمی‌شود. بازیافت به هم‌پیمان خوبی برای مصرفِ همه‌جانبه تبدیل شده است، مثل آیینی دروغین که مصرف‌کنندگان را از وسایلشان تطهیر می‌کند. وضعیت باثبات جدیدی برای زباله پدید آمده است. به جای «دور نریز و چیزی نخواه»، شعار جدیدی مطرح می‌شود: بیشتر مصرف کن و بیشتر بازیافت کن.

@sahatzist
ساحت زیست


http://s1.upzone.ir/45965/dscf0050-749227.jpg