معرفی دو مقاله محیط زیستی:.. ◀️نظریات پساتوسعه چگونه به نقد تخریب منابع طبیعی می‌پردازند. قسمت اول:

معرفی دو مقاله محیط زیستی :

◀️نظریات پساتوسعه چگونه به نقد تخریب منابع طبیعی می پردازند
قسمت اول:
🖋شهروز فروتن كیا
توسعه به معنای فرایندی است که طی آن قابلیت ها یا توانایی های بالقوه یک شیء یا موجود زنده تحقق یافته و آن شیء یا موجود زنده به حالت طبیعی و کامل خود در می آید. بین سالهای 1759 و 1859 بود که معنای توسعه از دگرگونی به سوی حالتی مناسب، به دگرگونی به سوی حالتی کاملتر، تغییر یافت. انتقال این استعاره زیست شناختی به حوزه اجتماعی در ربع آخر قرن 18 رخ داد. یوستوس موزر، بنیانگذار محافظه کار تاریخ اجتماعی، از سال 1768 واژه توسعه را برای اشاره به فرایند تحول تدریجی جامعه، بکار برد. در حوالی سال 1800، فعل توسعه یافتن به فعلی انعکاسی تبدیل شد و مفهوم «خودتوسعه یابندگی» رواج یافت. مفهومی که برآمده از برداشت هگل از تاریخ و داروین از تکامل تدریجی بود و با صبغه علمی آثار مارکس تقویت می شد. وقتی این مفهوم به زبان عمومی راه پیدا کرد، قدرت استعماری زیادی یافت و خیلی زود مورد استفاده سیاستمدارن قرار گرفت.
ادامه در کانال شهروز فروتن کیا
@shahrouzforoutankia1968

◀️برشی از یادداشت پایش وضعیت زیست محیطی ایران( بخش سوم - تالاب ها)
✍ پویا اشکانی
…دریاچه در اصطلاح علم هیدرولوژی به منطقه ای از سرزمین اطلاق می شود که آب در آن یک یا چند حوضه آبگیر به هم متصل از طریق تنگه را پر کرده است و این بستر یا بسترها توسط خشکی احاطه شده اند. تالاب هم در واقع یک سرزمین اشباع شده (چه به صورت مقطعی یافصلی و چه به صورت دائم) بوده و وجه تمیز آن از سایر عوارض خشکی یا آبیِ زمین شناختی پیوند ناگسستنی آن با گیاهان آبزی می باشد.گیاهان آبزی گیاهانی هستند که برای زندگی درون آب تطبیق یافته اند. تالاب ها در بوم شناسی(اکولوژی) خود به چندین نوع تقسیم می شوند که از جمله آنها میتوان به مانداب، باتلاق و لشاب و... اشاره کرد . ادامه در کانال ماهنامه سرند:
@sarandmonthly ✏️🗒