سوغات توافق هسته‌ای برای محیط زیست ایران چیست؟

سوغات توافق هسته‌ای برای محیط زیست ایران چیست ؟

این مطلب برگرفته از وبلاگ شخصی خانم افضل السادات موسوی می باشد.

🖋 افضل السادات موسوی

اوضاع محیط زیست ایران خوب نیست؛ آب، هوا و خاک تهدیدهای زیست محیطی مختلفی دارند. اما شواهد نشان می‌دهد با امضای توافقنامه هسته ای و باز شدن گره ها، حوزه های مختلف محیط زیست نیز از این موفقیت بی نصیب نخواهند ماند.
طهورا شهبازی می گوید: محیط زیست ایران در سال های اخیر با هر حرکتی به سمت پیشرفت دیوار محکم تحریم ها را روبه روی خود دیده است. هرگاه حرف از آلودگی هوا شده پای صنایع سبز به میان آمده، رفع کمبود آب و خشکسالی با روش های نوین آبیاری گره خورده است، بهبود وضعیت خاک کشور نیازمند در اختیار گذاشتن تجارب کشورهای پیشرفته بوده.
حالا با باز شدن گره هایی از روابط بین المللی ایران بدون شک وضعیت محیط زیست نیز رنگ تحول به خود خواهد گرفت تا از مراودات علمی و تجربه های زیست محیطی کشورهای پیشرفته بی نصیب نماند.
یکی از بخش هایی که با امضای توافقنامه هسته ای می توان به تغییر و تحول در وضعیت آن امیدوار بود بخش آب است. در وضعیت آب آنچه در حال حاضر ایران با آن دست و پنجه نرم می کند خشکسالی است. به طوری که در حال حاضر منابع آب زیر زمینی کشور به دلیل برداشت بیش از حد از چاه های غیر مجاز و اضافه برداشت های چاه های مجاز همراه با وقوع خشکسالی های سال های اخیر به وضعیت بحرانی رسیده است. چاه هایی که تامین کننده ۵۵درصد از منابع آبی کشور نیز هستند.
اما از آبی که در بخش های مختلف به مصرف می رسد کشاورزی سهم عمده ای از مصرف آب را به خود اختصاص می دهد. در اين راستا امروزه به كار گيري فن آوري های نانو و موثر در اصلاح الگوی آب با توجه به خشکسالی وسیع در ایران تاثیر بسزایی خواهد داشت که استفاده از تجربیات کشورهایی که در حوزه فناوری های نوین آبیاری صاحب سبک هستند گام بلندی در جهت کمک به محیط زیست است تا در کنار آن تولید محصولات ارگانیک برای کشاورزی سالم تر نیز مدنظر قرار گیرد.همچنین شیرین سازی آب و رفع آلودگی منابع آب از دیگر راهکارهای مهم برای تامین آب در کشور است که به دستگاه های پیشرفته و به روز کشورهای خارجی نیازدارد.
آلودگی هوا به عنوان یکی از معضلات زیست محیطی برجسته اغلب کلانشهرها در دو سال اخیر بهبود نسبی داشته است. تعداد روزهای سالم افزایش داشته و به تبع روزهای ناسالم روند نزولی داشته است. بنزین پتروشیمی از چرخه سوخت کشور حذف شد و سوخت یورو 4 جایگزین شد. از موفقیت های دیگر استاندارد سازی خودروها بود. علاوه بر استاندارد یورو 4 ساماندهی سوخت دیزل مربوط به گازوییل نیز نقش موثری در کاهش آلودگی هوا داشت. اما آنچه دوباره نگاه ها را به آلودگی هوا برمی گرداند وجود صنایع و کارخانه های آلاینده که نیاز به سبز شدن و ارتقای استانداردها دارند. صنایع سبز صنایعی هستند که در طول عمر خود کمترین پیامد را نسبت به محیط زیست دارند و فرایندها و محصولات با توجه به محیط زیست طراحی، تولید و توزیع می شود.
خانم معصومه ابتکار رییس سازمان حفاظت محیط زیست نیز در پیام اینستاگرامی خود به دنبال توافق هسته ای اظهار امیدواری کرد: امکان حضور صنایع و فناوری های سبز برای حل مشکلات محیط زیستی کشور تسهیل شده و امید می رود فشار از روی منابع طبیعی برداشته شود. چنانچه این تفاهم می تواند زمینه را برای همکاری بیشتر با کشورهای صنعتی که صاحب استانداردها و تجربیات زیست محیطی ارزشمندی هستند فراهم کند. به ویژه برای ارتقای استانداردها در صنایع سنگین و نیز صنایع نفت و گاز که به کاهش میزان گازهای گلخانه ای کمک می کند.
نتایج بررسی های اخیر نشان می دهد که فناوری نانو می تواند انتشار گازهای گلخانه‌ای را تا بیش از ۲% در حال حاضر و بیش از ۲۰% تا سال ۲۰۵۰ کاهش دهد. افزودنیهای نانوذره‌ای نشان داده‌اند که می توانند راندمان سوخت موتورهای دیزلی را تا تقریباً ۵% افزایش دهند، در نتیجه انتشار CO2 در انگلستان ۲ تا ۳ میلیون تن در سال کاهش می یابد. گازهای گلخانه ای که به معضلی جدی برای آلودگی و گرمایش زمین تبدیل شده اند حالا فناوری های نوین به کمک حل آنها آمده اند که با از بین رفتن تحریم ها امکان استفاده از آنها در ایران نیز فراهم خواهد شد. در بسیاری از صنایع و فرآیندهای تولیدی، سیستم های کنترل آلودگی و تجهیزات مورد نیاز که عمدتاً از تولیدات کشورهای پیشرفته و تامین آنها با هزینه بسیار بالا همراه است مشکل زا شده است درصورتی که نیمی از صنایع کشور نیاز به استفاده از سیستم های کنترلی نوین دارند.
منبع:
http://jcpa.blogfa.com/post/7