به مناسبت بیست شهریور روز ملی مبارزه با حیوان آزاری

به مناسبت بیست شهریور روز ملی مبارزه با حیوان آزاری
انسان راست قامت و اتباع افغان؛ امر غیر انسانی در برابر امر غیر اخلاقی
@sahatzist
در خبرها آمده است که نیروی انتظامی استان فارس هنگام اعلام کشفیات خود از قاچاقچیان در کنار نشان دادن اجناسی مثل مواد مخدر یا اسلحه، عده ای انسان را نیز با چشم بسته و در فضایی قفس مانند به عنوان "کشفیات خود" به تصویر کشیده است. قاعدتا در حال حاضر کسی از نیروی انتظامی انتظار ندارد تا با بهره گیری از روان شناسان به کمک آسیب دیدگان اجتماعی مثل افراد "مورد قاچاق قرار گرفته " برود،در ضمن این که چرا در میان تمام درجه داران مسئول این امر در استان مربوطه حتی یک نفر هم متوجه غیر اخلاقی بودن این امر نشده است، منظور نظر این نوشتار نیست. آنچه بیشتر تامل انگیز است, شیوه مقابله منتقدان با این رفتار پلیس بوده است.
@sahatzist
به عنوان یک قاعده کلی در موارد این چنینی ترجیع بند اکثر قریب به اتفاق نقدهای وارده جملاتی به این مضمون است که " رفتار با انسان ها همچون حیوانات" و یا " برخورد با انسان ها به گونه ای که حتی با حیوانات هم نباید چنین رفتاری صورت بگیرد".
بسیاری از زبان شناسان، زبان را ساختاری ساختاردهنده می دانند. به این معنی که زبان از طریق کلمات و ضرب المثل ها و شعرها و داستان ها و حتی قواعد خود ، توجیه کننده ، تولید کننده و بازتولید کننده ساختارهای نابرابر اقتصادی، جنسیتی، سیاسی و ...است. به نظر می رسد ما نیز همچون خیلی از انسان های دیگر، در زبان روزمره مان به گونه ای انسان ها را با حیوانات مقایسه می کنیم که به صورت پیش فرض برتری ذاتی برای انسان ها قائلیم. به همین علت هنگام مواجه با پدیده ای مثل برخورد نیروی انتظامی با اتباع افغان بیشتر مایل به استفاده از کلمه " غیر انسانی" به جای کلمه " غیر اخلاقی" هستیم. در حقیقت به صورت ناخودآگاه فکر می کنیم هرآنچه غیر انسانی است غیر اخلاقی هم هست. این "نقطه پرگار انگاری ما" در برخورد با کائنات دنیا شاید در نگاه اول امری بدیهی به نظر برسد اما کافی است بدانیم این جهان بینی در برابر تاریخ تقریبا دو میلیون ساله پیدایش انسان راست قامت و تاریخ تقریبا دویست هزارساله انسان هموساپینس یعنی اجداد کنونی ما ، کمتر از پنج هزار سال قدمت دارد. قبل از آن نه تنها حیوانات و همه موجودات عالم اعم از جان دار و بی جان همرده انسان تلقی می شده اند بلکه به اعتقاد باستان شناسان و دیرینه نگاران بین خود انسان ها نیز تقریا هیچ گونه نابرابری جنسیتی یا طبقاتی نبوده است. این نکته "عامدانه مغفول نگه داشته شده " ، که جهان بینی مبتنی بر برتری ذاتی انسان بر سایر موجدات عالم سرانجام به برتری ذاتی برخی انسان ها بر برخی دیگر خواهد رسید ، تابویی بسیار مقدس است که هر گونه به چالش کشیدن آن مستوجب مجازات در همه جوامع دنیاست. به همین علت در اکثر جوامع مناسک و آیین های قربانی بسیار بیشترو اغراق شده تر و پر زرق و برق تر از آنچه که در ادیان توصیه شده انجام می گیرد. زیرا این مناسک به شکل تحریف شده آن تضمین کننده نابرابری های دیگر در خود جوامع انسانی خواهند بود.
@sahatzist
در نهایت قصد من از نوشتن این مطلب این بوده که بهتر است به سیاق اجداد اجدادمان هنگام مواجهه با پدیده هایی که کرامت یک موجود زنده مثلا انسان را خدشه دار می کند از زاویه "غیراخلاقی بودن" به آن بنگریم و نه "غیرانسانی بودن" !
البته این بحث که تعریف کننده خود اخلاق کیست و اگر تعریف کننده آن انسان باشد ،به صورت خود به خودی امر اخلاقی با امر انسانی همسان می شود ، یا می توان اخلاقیاتی حتی نقض کننده آرامش انسان ها تعریف کرد یا نه؛ خود بحثی جذاب اما مفصل است.
#ایمان_معمار
@sahatzist
ساحت زیست

https://www.instagram.com/p/BKLQoPigMDU/