نسل‌های بعد درباره ما چه خواهند نوشت؟. (محمد فاضلی)

نسل‌های بعد درباره ما چه خواهند نوشت؟
(محمد فاضلی)
من فکر می‌کنم اگر بحران «فرسایش تمدنی» (شامل بحران تخریب ویران‌گر محیط‌زیست، عقب‌ماندگی فناورانه شدید، مشکلات اقتصادی مزمن و در نهایت بحران‌های اجتماعی و سیاسی تهدیدکننده موجودیت تمدنی) چیز قابل توجهی از ما باقی بگذارد، نسل‌های بعدی درباره این روزهای ما می‌نویسند: «در میانه دهه 1390 هجری شمسی، در حالی که کشور از بحران محیط‌زیستی ناشی از فرسایش و تخریب گسترده منابع آب، خاک و تنوع زیستی رنج می‌برد؛ نظام آموزش، علم و فناوری کشور در مقایسه با کشورهای توسعه‌یافته و تعداد زیادی از کشورهای در حال توسعه در وضعیت نامناسبی قرار داشت؛ آمارهای رسمی و غیررسمی از وجود بین 3.5 تا 7 میلیون بیکار حکایت داشت؛ نظام تأمین مالی و پولی توسعه در وضعیت حساسی قرار گرفته بود؛ آسیب‌های اجتماعی در وضعیت نگران‌کننده‌ای قرار گرفته بود و همه مقامات رسمی به نحوی از افزایش آن‌ها شکایت می‌کردند؛ تنش در سیاست خارجی و بالاخص در محیط پیرامونی کشور به یکی از خطرناک‌ترین شرایط رسیده بود؛ و روابط میان قدرت‌های جهانی به سوی تنش پیش می‌رفت؛ نظام تصمیم‌گیری و سیاستمداران به عوض تلاش برای ایجاد اجماع و آرامش در درون، و توسعه صلح‌سازی در بیرون با هدف زمان خریدن و بسیج نیروهای اجتماعی، اقتصادی و سیاسی برای حل مسائل کشور؛ به مناقشه‌هایی دامن می‌زدند که امروز بی فایده و زیان‌بخش بودن آن‌ها آشکار شده، و بعید است در آن زمان نیز کسی درباره زیان ملی آن‌ها تردیدی داشته است.»
(این متن را اگر می‌پسندید، برای دیگران نیز ارسال کنید.) @fazeli_mohammad