حکمرانی آب و نسل کشی فرهنگی

حکمرانی آب و نسل کشی فرهنگی

در سپتامبر 2015، مجمع عمومی سازمان ملل متحد، 9 دسامبر برابر با نوزده آذر مقارن با سالروز تصویب کنوانسیون جلوگیری و مجازات جنایت کشتار دسته جمعی، را به عنوان "روز بین المللی یادبود و کرامت قربانیان جنایت نسل کشی و جلوگیری از این جنایت" نام نهاد.

هدف این روز افزایش آگاهی درباره کنوانسیون مذکور و نقش آن در پیکار و پیشگیری از جنایت نسل کشی، آنچنان که در کنوانسیون تعریف شده است و یادبود و ارج نهادن به قربانیان آن است. (به نقل از مرکز اطلاعات سازمان ملل متحد )
اما نکته مهم درباره نسل کشی این است که این جنایت نه تنها در ابعاد فیزیکی اتفاق می افتد،بلکه در ابعاد فرهنگی هم قابل تحقق است.
وقتی حکمرانی فاجعه بار آب باعث شود تا روستاها و شهرستان های دور از مرکز دچار خشکسالی شده و بر اثر مهاجرت گروهی ساکنین تبدیل به سرزمین های متروکه شوند، یک جور پاکسازی فرهنگی صورت گرفته است چرا که سبک پوشش و آداب و رسوم و سنن غذایی و سنت های دینی و فرهنگی این نواحی بر اثر مهاجرت به مرور کمرنگ شده و در بهترین حالت تبدیل به امری تزیینی می شوند ، از آن دست که سرخ پوستان با لباس های محلی پر نقش و نگار در مراکز بزرگ خرید شهرهای امریکا دست به نمایش رقص های سرخ پوستی می زنند و یا بومیان استرالیا در جشنواره های غذایی، اغذیه هایی را هم که چندان شباهتی به نسخه اصلی آن ندارند به دیگران عرضه می کنند.
نسل کشی فرهنگی چنان به تدریج و در سکوت خبری آنجام می شود که کمتر واکنشی را در میان افکار عمومی بر می انگیزاند, اما علی رغم این موضوع به لحاظ اثرات بلند مدت تفاوتی با نسل کشی فیزیکی ندارد زیرا هر دو باعث حذف اقلیت قومی و یا فرهنگی یا جغرافیایی شده و جمعیتی یک دست و یک زبان را خلق می کند.
#ایمان_معمار

http://s3.img7.ir/6JECH.jpg