نظریات پساتوسعه چگونه به نقد تخریب منابع طبیعی می‌پردازند. قسمت دوم:

نظریات پساتوسعه چگونه به نقد تخریب منابع طبیعی می پردازند
قسمت دوم:
🖋شهروز فروتن كیا- عضو کارگروه منابع ملی
@sahatzist
انتقادات پساتوسعه:
از مهمترین انتقادات پساتوسعه تخریب روز افزون محیط زیست است. از نظر پساتوسعه گرایان امروزه آدمیان با رویکردی ابزاری و فایده گرایانه با هستی مواجهه هستند. این نگاه آدمیان در قرون اخیر به محیط زیست هم سرایت کرده است و رویکرد مالکانه و متصرفانه آنها چنان بسط یافته است که گویی کسی نسبت به طبیعت مسئولیتی ندارد. این نوع نگاه و رویکرد انسان مدرن به طبیعت و محیط زیست که ریشه در مبانی اندیشه انسان بورژوای مدرن دارد، به وضوح در فلسفه اخلاق فایده گرایی توجیه می شود. در فایده گرایی که بعد از عصر روشنگری و انقلاب صنعتی به مثابه فلسفه زندگی بورژوازی غربی پذیرفته می شود و گزاره هایش مبتنی بر سوژه باوری دکارتی است، انسان به عنوان سوژه مدرن در مرکز هستی و کائنات قرار می گیرد. در فایده گرایی، فعل اخلاقی آن است که متضمن کسب بیشترین لذت و خوشبختی و دفع بیشترین رنج و درد برای بیشترین افراد جامعه باشد. اساس آن مبتنی بر اصل فایده است: بیشترین خوشبختی و لذت برای بیشترین افراد جامعه. نتیجه فوریی که از این اصل به دست می آید این است که هر گونه مداخله در طبیعت که بیشترین حد آسایش و رفاه را برای آدمیان به بار آورد، مطلوب است. فلسفه اصالت لذت در همراهی با تقلیل گرایی مبتنی بر جهان بینی مکانیکی به دست آمده از فلسفه مکانیکی نیوتن، به جهان به شکل اشیاء و پدیده های منفک و مجزا می نگرد که هیچ ماهیت زنده و به هم پیوسته ای ندارد.
@sahatzist
تقلیل گرایی نسبت به طبیعت:
تقلیل گرایی نسبت به طبیعت در حاکمیت عقل ابزاری نهفته است که ذاتا اقتدارگرا و سلطه جو می باشد و سودای تسلط بر طبیعت به منظور استثمار مطلق اش را دارد. عقل ابزاری معطوف به قدرت است نه معطوف به کشف حقیقت. نگرش تقلیل گرایانه و مفهوم سوژه دکارتی به کمک علم اثباتی و تجربی، همه توان نظری و عملی خود را به کار می گیرد که چگونه طبیعت را به تسخیر انسان در آورد. در این بینش مکانیکی، ارتباط اشیاء و پدیده ها به شکل ارگانیک و بر هم کنشگر نیست و برای شناخت روابط و پدیده ها جامعیتی منظور نمی شود. در کشاورزی رایج که مبتنی بر این دیدگاه مکانیکی استوار است به خاک نه به عنوان بستری زنده و پویا که در بردارنده مجموعه موجودات زنده و بر هم کنشهای زیستی، فیزیکی و شیمیایی است، بلکه به عنوان صرفا یک محیط فیزیکی غیر زنده نگریسته می شود که انسان این اجازه را دارد با ابزاری که همان عقل اقتدارگرا در اختیارش قرار داده است و با استفاده از ماشین آلات، کودها و آفت کشهای شیمیایی و نهاده های دیگر، ساختار و کارکرد آن را به طور کلی دگرگون سازد. در این دیدگاه منابع طبیعی همواره به شکل ابزاری و درست به مثابه منابع دیگری همچون نهاده ها و نیروی کار ارزش گذاری شده اند و ارزش ها و کارکرد های زیستی و بوم شناختی طبیعت از نظر دور مانده است. ....
ادامه دارد
@sahatzist
ساحت زیست
#شهروز_فروتن_کیا
#توسعه_پایدار
عکس مربوط به کتاب پساتوسعه نوشته مجید رهنما می باشد.
http://s1.upzone.ir/16808/IMG_0003_4.JPG