‍ ‍ ‍ 🌷🌷بی‌ادب با هزار کس تنهاست🌷🌷.. گفتار معتبری از قدیم آمده که می‌گوید:

‍ ‍ ‍ 🌷🌷بی‌ادب با هزار کس تنهاست🌷🌷

گفتار معتبری از قدیم آمده که می‌گوید:
"کشور با کفر بر جای می‌ماند ولی با ظلم نمی‌ماند"
و اینکه ظلم را ویرانگرتر از کفر دانسته، برای آن است که ظلم، هم کُفر‌آور است و هم چیزی دیگر آور.
ادب نیز اگر از میان برداشته شود، آن هم در یک جامعه‌ی فشرده و پر جمعیت، تأثیر سوئش نه از کفر کمتر است، نه از ظلم. وقتی دنیای پر مشغله‌ی امروز، بسیاری از دلخوشی‌ها را گرفته، چگونه بشود زندگی کرد، بی یک حدّاقل ادب، بی یک لبخند؟
سعدی فرمود:
یکی را تب آمد ز صاحبدلان
کسی گفت شکّر بخواه از فلان
بگفت ای پسر تلخیِ مُردنم
بِه از جورِ روی ترش بردنم

و مولوی، قربانیِ بی‌ادبی را كلّ عالَم دانست:
بی‌ادب تنها نه خود را داشت بد
بلکه آتش در همه آفاق زد

مفهوم بیت مولوی به تعبیر امروز آن است که آن همه درباره‌ی سلاح هسته‌ای و فاجعه‌ی هیروشیما حرف می‌زنید، ولی حرفی از این نیروی تخریبیِ دیگر در میان نیست که بی‌ادبی باشد.
البتّه هیچکس بی‌جهت و رایگان، بی‌ادب نمی‌شود، علّت‌هایی در میان است؛
باید ریشه‌ها را نگریست: فشار اقتصادی، فشار روحی، زندگی در یک شهر پُر ازدحام بی‌قلب، شهر رها شده، و سِيل موتور و اتومبیل که به قول سلمان ساوجی:
پای در زنجیر و کف بر لب، مگر دیوانه است؟

🌷دکتر اسلامی‌ندوشن🌷
#بازتاب‌ها

@sarv_e_sokhangoo