عادل; از تولد تا غروب در رسانه. (قسمت اول). ✍علی دهقانی سانیج

عادل; از تولد تا غروب در رسانه
(قسمت اول)
✍علی دهقانی سانیج

📚 تاریخ‌نگاری
اواخر دهه ۶۰ بود که فوتبال با صدای جهانگیر کوثری، بهرام شفیع و کیومرث صالح‌نیا از تلویزیون‌های سیاه و سفید راه خود را به منازل گشود. در این زمان گزارشگران باید تمام سعی خود را به کار می‌گرفتند تا بیننده، تیم‌ها را به راحتی از یکدیگر تشخیص بدهد. آنها نمی‌توانستند مانند هادی عامل بگویند در گیرنده‌های سیاه و سفید زانو بندی به پای کشتی‌گیر دوبنده آبی بسته شده زیرا صحبت از ۲۲نفر بود و داور تیره پوش میانه میدان نیز گاهی در بین بازیکنان گم می‌شد و کار گزارش را سخت‌تر می‌کرد.
از آن اکیپ، مجید وارث جدا شده بود و چهره‌های دیگری مانند اسکندر کوتی، سرهنگ علیفر و عباس بهروان به جمع مثلث یاد شده پیوسته بودند. شاید اوج هیجان را بتوان در آنونس تیزر جام جهانی ۹۰ ایتالیا با آن موسیقی معروف که به تناوب با صدای مرحوم شفیع و صالح‌نیا پخش می‌شد‌ و اولین مسابقات پخش زنده فوتبال در تلویزیون جمهوری اسلامی لقب گرفت و فینال جام باشگاه‌های اروپا بین المپیک مارسی و آث میلان با موسیقی متن و بی‌کلام گروه معروف مدرن تاکینگ، یافت.
تیر چله کمان مرحوم شفیع، فریادهای الله‌اکبر کوتی و نمی‌‌شود که بشود‌های بهروان کماکان در ذهن علاقه‌مندان نقش بسته است. اما همچنان رسانه نیازمند ورود گروهی جدید بود تا دیگر یک بازیکن با نام‌های مختلف خطاب نشود، زیرا هنوز هم پس از اتمام جام جهانی ۱۹۹۴ نمی‌دانستیم آیا ربرتو، باجو است یا باجیو یا باگیو یا باگو؟! این مسئله در قبال گئورگی هاجی و بسیاری از فوتبالیست‌های آن دوران نیز صادق بود.

✨تولد
اواسط دهه هفتاد، بینندگان لیگ دسته‌اول فوتبال، جام آزادگان در یکی از روزهای سرد زمستان در مسابقه‌ای که از ورزشگاه شیرودی پخش می‌شد با صدایی جدید مواجه شدند که تا آن روز آن را نشنیده بودند. یک صدای جوان، خام ولی جدید که ضرب آهنگ متفاوتی داشت. صاحب این صدای جدید پس از آن مسابقه به عنوان گزارشگر کمکی در کنار بزرگان آن زمان عرصه گزارش مسابقات تیم ملی را گزارش کرد و کم‌کم در کنار جواد خیابانی که پرچم دار نسل جدید گزارشگران ورزشی و فوتبال بود توانست جایی برای خود پیدا کند.
شاید بتوان اوج شکوفایی وی را از گزارش فوتبال‌های خارجی رهگیری کرد، زیرا به علت تسلط کاملش به زبان انگلیسی و ترجمه متون تخصصی فوتبال جهت چاپ در روزنامه‌ها علاوه بر آن که نام بازیکنان را به درستی تلفظ می‌کرد، اطلاعات آماری خوبی از سوابق تیم‌ها و بازیکنان به بیننده ارایه می‌داد که تا آن زمان کم سابقه بود.
در بازه زمانی که مسابقه از ضرب‌آهنگ خودش خارج می‌شد و می‌توانست بیننده را در کسالتی ناخواسته فرو ببرد اطلاعات آماری او از بازیکنان، زندگی خصوصی آن‌ها و دیگر مسایل، بیننده را بیشتر از لذت دیدن و مشاهده، به لذت شنیدن وا می‌داشت.
کم‌کم سیل درخواست‌ها و پیام‌های مردمی به صدا و سیما رسید تا گزارشگر جوان بتواند با سرعتی مناسب پله‌های ترقی را به سرعت یکی پس از دیگری بپیماید.

@Sociology_of_sport