📌سریال تکراری پناهندگی قهرمانان و بی توجهی فزاینده مسئولان ورزش

📌سریال تکراری پناهندگی قهرمانان و بی توجهی فزاینده مسئولان ورزش

🔰مبین کهرزاده ملی پوش و قهرمان بوکس ایران نخستین ورزشکاری نیست که فعلا صحبت از ناپدید شدن وی در اتریش به میان آمده و مطمئنا آخرین ورزشکار نیز نخواهد بود؛ سریال تکراری پناهندگی سریالی با سناریوی کاملا مشخص و قابل پیش بینی است...

🔹 ابتدا ناپدید شدن ورزشکار در یک اعزام برون‌مرزی، تکذیب و انکار پناهندگی وی از سوی مسئولان، پیگیری پیدا کردن وی توسط مسئولان فدراسیون و در نهایت انتشار چند عکس و خبر در فضای مجازی مبنی بر پناهندگی قطعی ورزشکار و به قول معروف روز از نو و روزی از نو ...

🔹 به عنوان یک ایرانی عاشق وطن هرگز این نوع رفتار را از سوی ورزشکاران تایید نمی کنیم، اما این ماجرا تا زمانی که مسئولان ورزش کشور چشم خود را به روی واقعیات بسته و توجهی به وضعیت معاش و نیازهای مادی و معنوی قهرمانان ندارند، ادامه خواهد داشت.

🔹 وقتی میلیونها دلار از پول این مملکت به فوتبالیست هایی پرداخت می شود که به قول منتقدان ظرف ۸ سال سرمربیگری کی روش حتی یک‌تشتک‌ هم برای کشور نیاورده اند، آنوقت آیا نباید به گلایه های پر درد قهرمانان رزمی که با تحمل تمرینات دشوار متحمل سخت ترین مصدومیت ها و آسیب های جسمی شده و کوله باری از مدال های خوشرنگ برای کشور به ارمغان آورده اند، توجه و رسیدگی کرد؟

🔹آیا اخیرا انتشار تصاویری از یک ملی پوش بوکس که به دلیل بی توجهی ها مجبور به انجام کارگری ساختمان شده برای مسئولان ورزشی کافی نیست؟
کار را عار نمی دانیم، اما هر کاری مناسب هر فردی با هر تخصصی نیست.

🔹تا کِی و چه زمانی باید شاهد باشیم که سوء مدیریت ها و کارنابلدی ها آفت ورزش کشور شده و سرمایه سوزی ها به دلیل سراب دستیابی به رفاه بیشتر در خارج ایران، همچنان ادامه داشته باشد؟

🔰بسیاری از مسئولان فعلی ورزش حتی توجیه کردن را نیز به خوبی نمی دانند! چه بسا اگر رگ‌ خواب قهرمانان را بلد بودند، می توانستند با رفتاری حرفه ای و مناسب باعث کاهش و حتی برطرف شدن بسیاری از تنش ها شوند.
ظاهرا وزارت ورزش در مقابل نقض عهدهای آشکار خود و بدقولی هایش در پرداخت پاداش مصوب قهرمانان هیچگونه عذاب وجدانی را تحمل نمی کند و چه بسا اگر فرم مکتوب مجوز شورای برون‌مرزی با درج صریح" مشمول پاداش" نبود، برخی همین موضوع واضح را نیز انکار می کردند!

🔹 آیا پرداخت ۱۰ یا ۲۰ سکه و حتی معادل ریالی آن برای دستگاه عریض و طویل ورزش تا این حد دشوار است که از سال ۲۰۱۷، بسیاری از قهرمانان رزمی پاداش مصوب خود را دریافت نکنند و اساسا این پاداش منتفی شود؟!

🔹 در چنین شرایطی در بحران تحریم های بین المللی، پاداش میلیون دلاری نقدی به فوتبالیست های ایرانی پرداخت می شود! و جالب است هیچکس هم‌نمی پرسد پرداخت دلار به ورزشکار ایرانی چه معنی دارد و نهایتا مگر پاداش ریالی چه ایرادی داشت؟

🔹 این تبعیض ها و تناقض های آشکار در سیاست های وزارت ورزش و جوانان و کم کاری برخی فدراسیونها در پیگیری مطالبات قهرمانان است که مشکلات موجود را عمیق تر و اعتماد قهرمانان نسبت به دستگاه ورزش را کمتر و کمتر می کند.

🔹 قبلا نیز اشاره کردیم اگر قرار به حذف همین حداقل پاداش ها باشد که البته هست و اگر هیچگونه کمک مالی به قهرمانان چه از بابت حقوق و چه تسهیلات انجام نشده و بسیاری قهرمانان رزمی از محل شخصی، هزینه های خود را تامین می کنند، کار کردن با سیستم فعلی ورزش چه معنی دارد و اینکه قهرمانان روی به MMA به عنوان محلی جهت دستیابی به درآمدهای حرفه ای آورده اند، قابل توجیه نیست.
@sociology_of_sport