سخنرانی دکتر محمد امین قانعی راد در بارۀ جامعه شناسی ورزش و صلح در انجمن جامعه شناسی است که رادیو ورزش آن را منتشر کرده است:

سخنرانی دکتر محمد امین قانعی راد در بارۀ جامعه شناسی ورزش و صلح در انجمن جامعه شناسی است که رادیو ورزش آن را منتشر کرده است:

سیرکارکردهای ورزش و چرایی آموزش آن در زمان های مختلف تاریخ بشری
محمد امین قانعی راد
در برنامه "جامعه شناسی ورزشی" درباره "سیرکارکردهای ورزش وچرایی آموزش آن" در زمان های مختلف تاریخ بشری را بررسی کرد.

مجری این برنامه در مقدمه بحث "جامعه شناسی ورزشی" گفت :پرفسور رابرات اشنایدر استاد دانشگاه نیوریوک میگوید ورزش و رویدادهای ورزشی همواره تاثیر مثبت اجتماعی داشته و موجب نزدیک شد کشورها و شناخت بیشتر ملل از آداب سنت های یکدیگر شده است و این کارکرد می تواند بیش از گذشته توسط حکومت ها مورد استفاد قرار گیرد و با برگزاری رویدادهای ورزشی در سطوح مختلف صلح را برای جهانیان به ارمغان بیاورد.
وی تصریح کرد، ورزش عاملی برای نشان دادن هویت اجتماعی است زیرا ورزش پدیده ای محسوب می شود که به واسطه آن همگان دور هم جمع می شود و ارتباط متقابل فرهنگی را رقم می زند.
در ادامه اظهار داشت : ورزش علاوه بر این که علاقمندی ها ی شخصی را نشان می دهد موجب نزدیک مردم های مختلف با فرهنگ های متفاوت می شود و همین امر نیز زمینه ساز تعادل فرهنگ های مختلف جهان است.

محمد امین قانعی راد در ابتداء این گفتگو عنوان کرد : رابطه ورزش و صلح چیست؟ آیا این رابطه در طول تاریخ ثابت بوده یا متغیر؟ چه نسبتی بین ورزش و صلح هست که ما مفاهیم دیپلماسی صلح را مطرح می کنیم و انتظار داریم خود نهاد ورزش و ورزشکاران بتوانند تقویت صلح در مقیاس جهانی را ایجاد کنند؟ ما باید ببینیم آیا ورزش در طی تاریخ چنین ظرفیتی را از خود نشان داده یا نه؟ یعنی ورزش آیا نسبتی با جنگ و صلح دارد و موضوع دوم این است که هر نسبتی که دارد آیا در جامعه جدید می توان آن را تعریف کرد؟ متناسب با اهمیتی که ورزش دارد چطور می توان در مقوله ی آموزش ورزش حرف زد و آن را در خدمت صلح قرار داد؟ ما با دومفهوم مواجهیم یکی صلح یکی ورزش. چه ورزشی میتواند پیام آور صلح باشد و چگونه می توان این ورزش را آموزش داد؟ آیا نقش تاریخی ورزشکاران تغییر کرده؟ ورزشکاران افرادی هستند که دارای قدرت فیزیکی و جسمانی هستند و در جامعه جدید باید ببینیم چگونه این بدن قوی می تواند در خدمت صلح قرار گیرد. “
عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور در مورد نسبت تاریخی میان ورزش و صلح گفت : در این مورد من از تبدیل فرهنگی ورزش حرف می زنم. ورزش به عنوان یک نهاد نقشش تغییر کرده. نهاد ورزش تا مدت ها در درون منظومه ی نهادی جنگ قرار داشته و بعد از مقطعی این ورزش در درون منظومه نهادی صلح و مدنیت قرار می گیرد . اولین رخداد تاریخی این بوده که جنگ، نهاد همسایه ی ورزش بوده است و در گذر زمان ورزش نهاد جانبی صلح شده و برعکس و این دو به شیوه تناقض آمیزی جایشان عوض می شود.
قانعی راد افزود : به طور تا ریخی ورزش در ارتباط با جنگ در سه گونه می توانسته نشان داده شود؛ مرحله اول: ورزش آمادگی برای جنگ است؛ مرحله ای از تاریخ انسانی را داریم که افراد مشغول ورزشند اما آن ها خود را برای جنگ آماده می کنند خود نهاد ورزش ارزش مستقل نیست مثلا نقش ورزش در اسپارت (یونان قدیم)، نقش آمادگی جنگی است آدم ها در میدانی جمع شده شمشیربازی کشتی گیری و سوار کاری انجام می دهند و حتی شکار انجام می دهند این ها ورزش هایی هستند که با هدف جنگ انجام می شوند، افراد بدن های خود را قوی می کنند تا مهارت های تفوق یافتن بر دشمن را بتوانند فرا بگیرند. نهاد ورزش و قهرمانان مهم بودند برای اینکه کشورها بتوانند از خود دفاع کنندو پایداری ملت ها را افزایش دهند.

قانعی راد اظهار داشت: قهرمان های بزرگی ظهور پیدا می کنند و تصویر قدسی از افراد ورزشکار ساخته می شود و این قهرمانان ناجی یک ملت هستند و نمادینه می کنند یک ملیت را، مثلا آرش کمانگیر در فرهنگ ایرانی یک قهرمان است که با کمانگیری مرزهای ایرانی را حفاظت می کند و همین وضعیت را در مورد رستم داریم که فردی قدرتمند و ورزشکار است که در جنگ ها از مرزهای ایران دفاع می کند.
Text 1