۱- ما شعار می‌دهیم که در جامعه «زنانگی» خود دارای ارزش است مانند مادری

1- ما شعار می دهیم که در جامعه "زنانگی" خود دارای ارزش است مانند مادری. ولی مثلا کسی که مادر شد یک هشتم ارث می برد.

2- ما همه جا داد سخن می دهیم که برای زن مسلمان ایرانی عزت و ارجمندی آورده ایم. بعد جلوی چشم زنان ایرانی زن سوری را به ورزشگاه راه می دهیم زن ایرانی را پشت در می گذاریم!

3- ما همواره گفته ایم که این "فمینیستهای غربی کژمدار تندرو" هستند که سبب سرشکستگی زن شده اند. آنها هستند که زن را از ویژگیهای ارزشمند زنانه اش دور می کنند. آنهایی که ریشه هر گونه ستم جنسیتی را در این می دانند که انسان "زن" زاده نمیشود بلکه جامعه و سیستم پاتریارکی او را زن می کند, راه چاره را نیز در نفی و انکار و کتمان همین ویژگیها به عنوان علت العلل تبعیض می دانند تا ریشه اش بخشکد. ولی شأن ما اجل این حرفهاست!

4- ما می گوییم ای زنان! قدر بدانید. ببینید اینجا زن برای زن بودنش نه تنها بهایی نمی پردازد بلکه سرش را نیز بالا می گیرد و راهی هموار به سوی حیات طیبه پیش رو دارد.

5- ما پدرانه و خیرخواهانه به زنان "توصیه" می کنیم دست به این کنشهای نانمادی دون شأن و غیر ضروری نزنند وگرنه به گفته معاون وزیر, "حق" ورود, "تحت الشعاع" قرار می گیرد. پس از حالا گفته باشیم اگر زمانی دیدید که تلاشهای شبانه روزی ما دچار مشکل شد تقصیر خودتان است با این ریش گذاشتنتان!

6- ما دختران مملکت را به سوی انکار ویژگیهای جسمانی بدن زنانه شان چنان هل می دهیم که یا با مداد ریش و سبیل بکشد, یا ریش مصنوعی بگذارد, یا از دیوار ورزشگاه بالا برود. اصلا مهم نیست که فهم و تفسیر دختران ما از خود و بدنی که سبب ساز این فرودستی و تبعیض شده, فردا روز به کدام قوالب رفتاری ریخته خواهد شد و بر سر خود جمعی زن ایرانی چه خواهد آمد.

برآیند موارد 1و 2و 3و 4و 5و 6 :

ما هیچ...
ما نگاه...

@sociology_of_sport