عادل ; از تولد تا غروب در رسانه. (قسمت سوم). ✍علی دهقانی سانیج

عادل ; از تولد تا غروب در رسانه
(قسمت سوم)
✍علی دهقانی سانیج

🌥غروب
دهه ۹۰ هر چه به سال‌‌های اخیر نزدیک شدیم نود مخاطبین خود را از دست داد. گاهی رفتار دوگانه عادل در برخورد با مسائل، کارشناسی‌های اشتباه، عدم اجازه دفاع به مخاطبی که در برنامه‌اش به انواع و اقسام روش‌ها مورد تاخت و تاز قرار گرفته بود، جهت دهی به افکار عمومی در مواردی خاص نکات و نقاط ضعف برنامه چندسال اخیر بود. نحوه بازخواست سرمربی تیم ملی در پی ناکامی در جام ملت‌های آسیا با آنچه از عادل سراغ داشتیم کاملا در تضاد بود و همین تضاد انواع و اقسام شائبه‌ها را به سمت او راهی کرد.
درست است که نود کماکان یکی از برنامه‌های محبوب بود اما عدم بوجود آمدن آلترناتیو قوی و یا برنامه‌ای مشابه باعث شد تا نود بی‌رقیب بماند و این بی‌رقیبی کار دست عادل داد. با تغییر مدیریت گسترده در سطح صدا و سیما، دیگر اقبال عمومی مسئولین با عادل همراه نشد که اوج آن را می‌توان در ممانعت از حضور کارلوس پویول در استودیو جام جهانی ۲۰۱۸ یافت.

💣 اشتباه استراتژیک مدیران
در حالی که برنامه نود و نحوه برخی رفتارهای عادل از دید عموم مردم نیاز به تغییر داشت و برنامه بیست ساله با فشار خود مردم می‌رفت تا دچار یک دگرگونی ماهوی شود، ناگهان مدیران رسانه در یک اقدام عجیب سعی و تلاش خود را در جهت حذف کامل مجری و برنامه به کار بستند که خروجی اشتباهشان شد دریافت ۲جایزه برنامه نود در جشنواره صدا و سیما که حواشی آن کم تبعاتی را به همراه نداشت.
مدیران حتما می‌دانند حذف یک برنامه بیست ساله تقریبا موفق که در خاطر مردم ریشه دوانده است، بسیار غیر ممکن و همراه با بازخورد‌های منفی خواهد بود. این فرآیند حتی به چهره‌های جوان و آینده‌دار سیما نیز ضربات جبران ناپذیری خواهد زد و آن‌ها را در نظر عموم ممکن است منفور کند.

✂حذف یا اصلاح؟
عادل فردوسی‌پور مانند همه ما مردم یک انسان دارای خصوصیات منحصر به فرد است. او نه خوب مطلق و نه بد مطلق بلکه خاکستری است. وی به مانند همه ما دارای نقاط قوت و ضعف بوده و خدماتی را به ورزش ارایه کرده.
عادل و نود بیست سال طول کشیده تا به این نقطه برسند. در جوامع پیشرفته، نهالی که با زحمت و مراقبت پس از بیست سال رشد کرده، ریشه دوانده و میوه داده است را قطع نمی‌کنند، بلکه هرس می‌کنند.

@sociology_of_sport