🔹 ورود سلبریتی‌ها محصول شلختگی سیاسی است!.. ✍ مهران صولتی: جامعه شناس سیاسی

🔹 ورود سلبریتی ها محصول شلختگی سیاسی است!

✍ مهران صولتی: جامعه شناس سیاسی

@solati_mehran

سیاست در جهان مدرن محصول فرایند عام تری به نام" تمایز یابی" است. جدایی نهاد دین از نهاد دولت، تخصصی شدن امور، پررنگ شدن مرزبندی حوزه های مختلف از جمله سیاست، اقتصاد و فرهنگ، در کنار تقسیم جامعه به حیطه های خصوصی و عمومی را می توان از جلوه های چنین پدیده هایی برشمرد. میدان سیاست به تعبیر بوردیو عرصه ای کاهنده است یعنی دست اندرکاران سیاسی همواره می کوشند تا از ورود کنش گران مختلف به آن جلوگیری کرده و ترکیب آن را به صورت انحصاری حفظ کنند. بنابراین اگر فرآیند عام تر " تمایز یابی" را در کنار این ویژگی پنهان میدان سیاست قرار دهیم می توانیم نتیجه بگیریم که سیاست در غرب تا مقطعی به صورت تخصصی و پوشیده در روکش احزاب رسمی پیش رفته است. ولی این نقطه پایان ماجرا نبود. پس از رویداد به غایت تاثیر گذار می ۶۸ و ظهور اندیشه های پست مدرن، دورانی آغاز شد که اگر چه نتوانسته فرآیند" تمایز یابی" پیشین را در غرب متوقف سازد ولی حداقل آن را با چالش مواجه ساخته است. فرآیندی که به سمت نوعی" تمایز زدایی" پیش رفته و می کوشد تا حصارهای نفوذ ناپذیر پیشین حول هر یک از حوزه های سیاست، اقتصاد و فرهنگ را فرو ریخته و این عرصه ها را با یکدیگر پیوند دهد. ظهور جنبش های اجتماعی نوید بخش غلبه بر همان سیاست حزبی بود که به ناگزیر از قانون آهنین الیگارشی در روایت میشلز پیروی می کرد. در چنین بستری حضور سلبریتی ها هم در عرصه سیاست معنا می یافت. سیاست صبغه ای عمومی یافته و افراد از اقشار مختلف می توانستند در آن مشارکت کنند. روند" تمایز زدایی" در قامت تکمیل کننده نارسایی های فرآیند "تمایز یابی" ظاهر شده و می کوشید تا متناسب با غرب درهم ریخته بعد از دهه ۱۹۶۰، به آن سامان نظری جدیدی ببخشد. در ایران اما ما هرگز شاهد تمایز عرصه های مختلف نبوده و بیشتر از نوعی شلختگی سیاسی رنج می برده ایم. احزاب همچنان از فقدان مقبولیت عمومی و قوام یافتگی تشکیلاتی رنج برده و بخش مهمی از مردم همچنان خود را صاحب نظر در امور سیاسی می پندارند. پرواضح است که در چنین عرصه ای سلبریتی های سینمایی- ورزشی نیز خود را محق می دانند که از سیاست بگویند و در انتخابات مختلف حضور یابند. روشن است که هیچ کس نمی تواند مانع اعاده حقوق شهروندی دیگران از منظر حضور در عرصه سیاست شود. بنابراین سلبریتی ها هم حق دارند که در مورد مسائل مختلف کشور مانند سایرین اظهار نظر نموده و حتی در انتخابات مختلف به عنوان نامزد حضور یابند. حضوری که می تواند واجد آثار مثبت یا منفی باشد. مثبت از آن رو که محرک بخشی از جامعه برای مشارکت سیاسی است و منفی بدین جهت که تصویری ساده سازی شده از پیچیدگی های سیاسی موجود ارائه می کند. بنابراین حتی اگر مخالف حضور سلبریتی ها در عرصه سیاست هستیم چاره کار، نه در ایجاد محدودیت و به حاشیه راندن این گروه بلکه در باز کردن فیلترهای موجود بر سر حضور بسیاری از چهره های مقبول و استخوان دار سیاسی نهفته است. حضور مجدد این فعالان سیاسی می تواند تعادل را به عرصه سیاسی بازگرداند. به این معنا که هم می تواند با تاکید بر نقش بی بدیل احزاب، برنامه محوری را به انتخابات مختلف باز گرداند و هم قادر است که از توده ای شدن انتخابات به واسطه حضور سلبریتی ها جلوگیری نماید. بنابراین مشارکت ایرانیان از همه اقشار می تواند در کنار پاره ای فراز و فرودها به رقم خوردن آینده ای بهتر برای ایران اسلامی منجر شود.

#سلبریتی_ها
#ماهنامه_نسیم_بیداری