آه‌ای دیار دور،. ای سرزمین کودکی من!

#ادبیات

آه ای دیار دور،
ای سرزمین کودکی من!

خورشید سرد مغرب بر من حرام باد
تا آفتاب توست در آفاقِ باورم

ای خاکِ یادگار
ای لوح جاودانه‌ی ایّام
ای پاک، ای زلال‌تر از آب و آینه

من نقشِ خویش را همه جا در تو دیده‌ام
تا چشم بر تو دارم، در خویش ننگرم

ای کاخ زرنگار
ای بام لاجوردیِ تاریخ!

فانوس یاد توست که در خواب‌های من
زیر رواق غربت، همواره روشن است

برق خیال توست که گاهِ گریستن
در بامداد ابریِ من، پرتو افکن است
اینجا، همیشه روشنی توست رهبرم

ای زادگاه مهر
ای جلوه‌گاه آتش زرتشت؛

شب گرچه در مقابل من ایستاده است
چشمانم از بلندی طالع به سوی توست
وز پشت قلّه‌های مه آلوده‌ی زمین
در آسمان صبح تو پیداست اخترم

ای مُلکِ بی‌غروب!
ای مرز و بوم پیرِ جوان‌بختی،
ای آشیان کهنه‌ی سیمرغ،

یک روز، ناگهان
چون چشم من ز پنجره افتد به آسمان
می‌بینم آفتابِ تو را در برابرم


#نادر_نادرپور

@taft_Iran