‍ ‍ ‍ 🌷تاریخ بخوانیم🌷. بخش دوم؛

‍ ‍ ‍ 🌷تاریخ بخوانیم🌷. بخش دوم؛

‍ ‍ ‍ 🌷تاریخ بخوانیم🌷
بخش دوّم؛

تاریخ بخوانیم، این آسان‌ترین راه است که عمر خود را دراز کنیم؛ آن را تا سپیده ‌دَم تمدّنها جلو ببریم، تا به دورانی که نیاکان دیرینه‌ی ما با معصومیّتِ ساده دلها، بر این آسمان پُر ستاره و لاجورد درخشان نگاه می‌کردند، و از آن امیدها داشتند؛ انتظارهایی که تا امروز، با آنکه چندین هزار سال از آن زمان می‌گذرد، هیچ یک برآورده نشده است، و ما جز آنکه خود را به ابزار مجهّز کرده‌ایم، برتریِ دیگری بر آنها نداریم و قادر به گشودن هیچ یک از گِرِه‌های اصلی نبوده‌ایم:
مانند آنان بیمار می‌شویم، فرسوده می‌شویم، عشق و هجران داریم، به پایانِ راه می‌رسیم و می‌میریم، و بیش از آنان از فردای خود باخبر نیستیم.

فایده‌ی تاریخ را بهره‌وری از تجربه‌ی پیشینیان گرفته‌اند، ولی خوش‌ترین نصیبی که آن به ما می‌دهد آن است که برای ما تسلّی است. به ما می‌گوید که هزاران هزار هزار از گذشتگان، مسافرِ همین راه بودند، آن را پیمودند و در دهانه‌ی افقِ بی‌انتها ناپدید شدند:
گفتند فسانه‌ای و در خواب شدند...
چه بزرگ بودند و چه حقیر، همه‌ی آنان کوله‌بار رنج و امید و شادیِ خود را بر پشت داشتند؛ و در میان آنان عدّه‌ای نام‌آور بوده است که صدایی از آنان در این گنبد دوّار پیچیده.
زندگی، کوتاه است و ابدیّت بی‌کرانه. عارفانِ ما در آرزوی جاودانی شدن، می‌کوشیدند تا این ریسمانِ کوتاه را به آن طناب_ که کلّ هستی باشد_ پیوند زنند؛ ذرّه‌ای به جانب خورشید، کوزه‌ای در دریا، ولی متأسفانه ما خود در همین خلقتِ شگفتِ خویش، هم ذرّه‌ایم و هم خورشید، هم کوزه و هم دریا، و مأمور به اینیم که این بارِ گرانِ تناقض را تا به آخر بِکشیم.

#ایران_و_تنهایی‌اش

💎کانال دکتر محمّد‌علی اسلامی‌ندوشن

🆔 @sarv_e_sokhangoo