‍..۱۹ اسفند، روز اتمام بنای ایوان مدائن

‍ #تاریخ

۱۹ اسفند، روز اتمام بنای ايوان مدائن

نهم مارس سال ۵۵۱ ميلادي، كار ساختن تالار تازه در كاخ سلطنتي تيسفون (۳۶ کیلومتری جنوب بغداد و پايتخت ايران به مدت ۷۷۲ سال) كه بقاياي آن هنوز باقيست و به طاق كسرا (ايوان مدائن) شهرت يافته با شتاب به پايان رسانده شد تا براي آيين هاي نوروزي آن سال آماده باشد.
طاق كسري تنها ساختمان مسقّف باستاني جهان است كه به صورت آزاد و بدون تكيه داشتن به عاملي ديگر، برسر پا باقي مانده است. برخی از شاعران پارسی زبان، در اشعار خود از تالار خسرو انوشیروان در تیسفون (طاق کسرا) به نام «بارگه داد» یاد کرده اند. کار ساختن اين تالار كه با فرش معروف «بهارستان» مفروش شده بود از سال ۵۴۹ ميلادي، به تصميم خسرو انوشيروان ـ شاه ساساني وقت ـ آغاز شده بود. وي همزمان دستور داده بود كه در گندي شاپور (خوزستان) يك دانشگاه براي تحقيق و تدريس طب و فلسفه ساخته شود كه ظرف يك سال ساخته و در ۵۵۲ ميلادي آماده فعاليت شد. کار تکمیل کانون دولتی تالیف و ترجمه کتاب نیز که درجهان الگو شده است در همين سال به پایان رسید که برخی از تولیدات این مرکز از جمله ترجمه کتاب «کلیله و دمنه» از هندی موجود است.
مِهِستان (سنای ایران) از سال ۱۳۵ پیش از میلاد و پس از تکمیل شهرسازی تیسفون و انتقال پایتخت ایران به این شهر، جلسات خود را در آنجا برگزار میکرد. تاریخ نگاران طاق کسرا را «کاخ عدل» لقب داده اند زیرا که انوشیروان علاوه بر جلسات همگانی معروف به «بارِ عام»، در آنجا [مستقیما و بدون واسطه] با مردم معمولی دیدارمیکرد و به درد دل آنان گوش فرامیداد. همچنین وی یک زنجیر متصل به زنگ، در اطاق مجاور دفتر کار خود تعبیه کرده بود که یک سر زنجیر از تیری چوبی در میدان بیرونی کاخ آویزان بود و هرکس که شکایت و یا پیشنهاد داشت، به میدان می رفت و زنجیر را می کشید و زنگ به صدا در می آمد و خسرو انوشیروان به بالکن کاخ می رفت و حرفهای آن فرد را می شنید و اگر لازم می آمد وی را به حضور در دفتر کار خود دعوت می کرد.
ماجرای ویرانی این کاخ در کتاب دو قرن سکوت، اثر دکتر عبدالحسین زرین کوب آمده است.

🔵از کانالِ
برگی از تقویم تاریخ

@taft_Iran