✔به لحاظ ‌شناسی (epistemology)، معتقد است که جهان منحصر در هرچه عقول آدمیان می‌گویند، نیست

✔به لحاظ #معرفت_‌شناسی (epistemology) ، #انسان_معنوی معتقد است که جهان منحصر در هرچه عقول آدمیان می‌گویند، نیست.
چیزهایی در #جهان هست که از حدود عقل آدمی بیرون است. (فراتر از عقل آدمی است).
یعنی به لحاظ #معرفت‌_شناسی اگر معتقد باشیم که #جهان_هستی، همان است که عقل بشر می نمایاند و اگر چیزی از عقل بشر بیرون افتاد از وجود بیرون است و رازی وجود ندارد، انسان معنوی نیستیم.
#معنوی_اپیستمولوژیک، یعنی قائل شدن به وجود راز در عالم هستی.
یعنی چیزهایی هستند که راز اند و نه معماو مسئله.
#راز غیر از مسئله و معما است.
در مسئله من چیزی را نمی‌دانم، اما هم خود من و هم نوع بشر، بالقوه توانایی دانستنش را دارد.

مسئله(Problem)، محکوم به ندانسته شدن نیست. مسئله یعنی ندانستنی که امکان تبدیل شدنش به دانستن هست. در ریاضیات، منطق، در شاخه های مختلف فلسفه و نیز شاخه های مختلف علوم تجربی طبیعی و انسانی، در دین و مذهب و ... مسئله وجود دارد.
یک چیز دیگری وجود دارد به نام معما، معما را اگر بخواهم به زبان ساده بگویم، مسئله نیست بلکه مسئله نماست. #معما چیزی است که چنان عرضه شده است که ما گمان می کنیم مسئله است. اگر درست عرضه شده بود، معلوم بود که مسئله نیست. طرز بیان آن طوری بوده است که برای ما مسئله شده است.
#انسان_معنوی کسی است که قبول دارد فراتر از اینها، چیزی به نام راز وجود دارد. و راز چیزی است که نمی دانیم و تا زمانی که انسانیم هم نمی توانیم دانست. یعنی ما توانایی دانستن آن را نداریم.
اگر به وجود راز معتقد باشیم، آثار و نتایج فراوانی بر روان ما دارد. من مخصوصا تاکید می کنم که به آثار #گابریل_مارسل رجوع کنید که وی بیشترین تاکید را بر وجود راز می کرد. به این معنا، گابریل مارسل، انسان معنوی است.

#انسان_معنوي از ديدگاه #معرفت_شناسي
#استاد_مصطفي_ملكيان


@toreyejan

https://t.me/toreyejan