«انسان تنهایی دشوار».. آدمی این بهت غریبانه در آینه‌ی هستی، به دوش میکشد تنهایی دشوار خویش را …

" انسان تنهایی ِ دُشوار "

آدمی این بُهت ِ غریبانه در آینه ی هستی، به دوش میکشد تنهایی ِ دُشوارِ خویش را...

این رهگذرِ بی نشان و غریب ، مصلوب در جُلجتای غربت ، زمین به زیر ِ پایش از حُزن می‌لرزد و هیاهوی گوش خراش ِ اساطیر که بی گُمان روایتگرِ تنهایی ِ ژرفشان اند از صُبح ِ ازل ؛
و این حُزنِ موزون که تا ابد بر سراسر ِ هستی چنگ زنان طنین می افکند و رهایی اش ممکن نیست..


غزل غزل مرثیه نیز پلی نمیشود به وجود ِ غریبانه ی هیچ تَنی !
و تن ها در تنهایی ِ جانکاه ،کلاف سردرگم ِوجود را میکاوند؛
تنهایی ِ دشوار ِ آدمی بُغض ِ خیس ِ حقیقت است..

#اکرم_قندی

https://t.me/toreyejan