«آیا باید خودم را بکشم؟ یا یک فنجان قهوه بنوشم؟» (آلبر کامو) … …

«آیا باید خودم را بکُشم؟ یا یک فنجان قهوه بنوشم؟» (آلبر کامو)
.
.
.
آلبر کامو با شناختِ این‌که چگونه برخی انواعِ تجربه می‌توانند احساسِ پوچی را در آگاهیِ انسان پدید آورند و با نفیِ خودکشی یا گریز به گرامی‌داشتِ نوستالژیکِ این تجربه‌ی ناراحت‌کننده و بیگانه‌کننده، گزینه‌ی «عصیان» را به عنوانِ راهِ حلی اصیل برایِ مسئله‌ی زیستن در جهانی غیرعقلانی ارائه می‌دهد. عصیان به معنایِ برخورداری از نگرشی مبارزه‌جویانه و رویارویی‌طلبانه به پوچیِ جهان است؛ این به معنایِ اتخاذِ نگرشی جنگجویانه است که از طریقِ آن فرد با تمامِ قدرت خود با غیرِ قابلِ فهم بودنِ امور که امری دردناک است، از درِ ستیز در می‌آید. او می‌گوید، عصیان «تنها دیدگاهِ فلسفیِ منسجم» است و متضمنِ شناختِ دائمیِ احساسِ پوچی و رویاروییِ دائمی با حذفِ نهاییِ آگاهیِ فرد از عرصه‌ی وجود است.

انسانِ عادی پیش از برخورد با پوچی، با اهداف خود و به عبارتی با دغدغه‌ داشتن برای "آینده" و برایِ توجیه زندگی می‌کند (اینکه توجیهِ چه کسی یا چه چیزی باشد، برایش مهم نیست). او شانسِ خود را می‌آزماید، بر "آینده"، بازنشستگیِ خود، یا کارِ پسرانش حساب باز می‌کند. هنوز فکر می‌کند می‌تواند به برخی امورِ زندگی‌اش سروسامان دهد. در حقیقت، او به گونه‌ای عمل می‌کند که گویی آزاد است، حتی اگر کلیه‌ی واقعیات در تضاد با این آزادی باشند.

مشخصه‌ی انسانِ عادی برخورداری از نگرشی معمولی، عقلانی و سالم به زندگی است: در زندگیِ انسانِ عادی، امید و نگرانی وجود دارد و این امیدها مشخص‌کننده‌ی برنامه‌هایِ شخصی‌اند و بخشِ مهمی از توجهِ فرد را بر روزهایِ آتی معطوف می‌کنند که در آن‌ها امیدها به وقوع پیوسته و سعادت به شکلِ کامل‌تری تحقق یافته است. با وجودِ این، برایِ کسی که پوچیِ زندگی را درک کرده است، این شیوه‌ی عادیِ زندگی، دور از واقعیت به نظر می‌رسد زیرا فردِ پوچ‌گرا تصور می‌کند امیدی که راهنمایِ انسانِ عادی است عمدتاً توهّم‌انگیز است، به این دلیل که مرگ هر زمان ممکن است اتفاق بیافتد. کامو معتقد است هنگامی که انسان پوچیِ زندگی را جدّی بگیرد، پایه‌هایِ شیوه‌ی عادیِ زندگی، سست و غیرِ امن می‌گردد، زیرا امیدهایی که برنامه‌هایِ زندگیِ انسانِ عادی را مشخص می‌کنند او را به تلاش در جهتِ "پایداری" وا می‌دارند، چیزی که در واقع وجود ندارد.
.
.
.
(رابرت ویکس؛ فلسفه‌ی مدرنِ فرانسه؛ بخشِ «آلبر کامو: رمان‌نویسِ پوچ‌گرا»، )


https://t.me/toreyejan