«ژن زیبا». (🖋 سعید کشاورزی)

«ژنِ زیبا»
(🖋 سعید کشاورزی)

✅ فکر می‌کنم هیچ‌کس به زیباییِ کارل مارکس٬ اندیشمند مشهور٬ رابطه میان انسان و اجتماع (عاملیت/ساختار) را به تصویر نکشیده باشد. او در «هجدهم برومر» می‌نویسد: «انسان‌ها تاریخشان را می‌سازند، اما نه آن‌گونه که خود می‌خواهند، آن‌ها نه به دلخواه خود و تحت شرایط مورد نظرشان٬ بلکه تحت شرایطی که با آن مواجه شده‌اند و از گذشته به آن‌ها رسیده، تاریخ خویش را می‌سازند».

✅ چند روز قبل٬ در پاساژی٬ دختر بچه‌ای را دیدم٬ به‌زحمت ۷ ساله٬ با لباسی بی‌نهایت کهنه و پاره. از همان‌هایی که با دیدنش عده‌ای خدا را شکر می‌کنند که به این وضعیت نیفتاده‌اند. پشتش به ما بود٬ خیره به چیزی در ویترین یک مغازه. نزدیک‌تر شدم تا ببینم ماجرا چیست. دخترک در پشتِ ویترینِ اسباب‌بازی فروشی٬ به یک عروسک زٌل زده بود. بی‌شک سطح آرزوهایِ هرکسی تابعی از وضعیتِ فعلی اوست و اوضاع چقدر خراب است دختری که باید فضایِ گرمِ خانه را تجربه کند٬ آرزومندانه به یک عروسک خیره شده. در فکر بودم آن‌هایی که هر روز از ثبت رکوردهای جدید می‌گویند٬ این‌ها را هم می‌توانند اضافه کنند. رکورد٬ رکورد است دیگر!

✅ دخترک نگاهش را به سمت ما چرخاند٬ دوستم با تعجب گفت٬ خدایِ من! چه زیباست... واقعا زیبا بود٬ زیباییش او را نه ستاره‌ی ایسنتاگرام کرده بود و نه هیچ چیزِ پرخریدارِ دیگر‌. چه‌بسا که زیباییش او را در آینده با هجوم‌های ناجوانمردانه‌‌ زیادی روبرو سازد. احتمالا زیباییِ او بلای جانش خواهد شد. اینجاست که زیبایی می‌شود آن چیزی که باید پوشانده شود. ژنِ زیبایِ زشتِ او و ژنِ خوبِ دگران٬ وای به حال او٬ خوش به حالِ دگران. ساختار یعنی این.

(این متن را اگر می‌پسندید، برای دیگران هم ارسال کنید).

@PoliticalSocio