ملتی که از حاکمانش فقط نگاهداشت نظم را مطالبه می‌کند، اسیر نهانخانه وجود خویش است؛ اسیر آسایش خویش، و هر که این ملت را اسیر کند، ص

ملّتی که از حاکمانش فقط نگاهداشتِ نظم را مطالبه می‌کند، اسیر نهانخانه وجود خویش است؛ اسیر آسایش خویش، و هر که این ملّت را اسیر کند، صحنهٔ قدرت را نیز تسخیر تواند کرد.

توکویل، به نقل از هیرشمن، هواهای نفسانی و منافع، شیرازه، مالجو، ۱۴۱