«بیایید اندکی‌ توقف کنیم».. (🖋 سعید کشاورزی)

«بیایید اندکی‌ توقف کنیم»

(🖋 سعید کشاورزی)

✅ این روزها به شکل سرگیجه‌آوری با سبک زندگی‌ای روبرو هستیم که می‌شود آن را «زندگی فشرده» نامید. از مترو که پیاده می‌شویم٬ طوری همه با عجله راه می‌رویم که انگار نیم ساعت از مهم‌ترین قرار زندگیمان گذشته است٬ بگذریم که عده‌ای هم فقط از روی حفظ ظاهر با یکدیگر مسابقه دوی صدمتر نمی‌دهند. در شبکه‌های اجتماعی٬ تصویر زندگی انسان با چند کلیدواژه به سطحی‌ترین شکل ممکن تصویرپردازی می‌شود. متن‌های طولانی اندک خوانده می‌شود و متن‌های عمیق تقریبا اصلا. عده‌ای هم دانشمند واتس‌آپی شده‌اند٬ به اندازه‌ی پیام‌ها می‌دانند٬ نه کم‌تر نه بیشتر. اخبار هم تلگرافی شده است٬ در بهترین حالت به خواندن یک جمله اکتفا می‌کنیم و اگر دو‌جمله خواندیم خود را تحلیل‌گر اخبار می‌دانیم. رانندگان هم اینقدر تند می‌روند که انگار کلید چرخهای صنعت در داشبورد پرایدشان جا مانده و اگر به موقع نرسند شیر صنعت ماست می‌شود. چه بر سر ما آمده که تا این‌ حد عجول و سطحی شده‌ایم؟ به چه چیز می‌خواهیم برسیم؟ این همه هیاهو برای چیست؟

✅ هر کسی باید زمانی در زندگی‌اش بایستد٬ سکوت کند٬ از خودش خارج شود و خودش را قضاوت کند. به راهی که آمده نگاه کند و در آن معرفتی که به‌دست آورده تامل کند٬ آن‌گاه ببیند که دقیقا کجای قصه زندگی‌اش است. این روز‌ها بسیاری از ما پشت فرمان ماشین هایی نشسته‌ایم که نه ترمز دارد٬ نه آینه و نه چراغ و فقط گاز و گاز و گاز...

(این متن را اگر می‌پسندید، برای دیگران هم ارسال کنید).
کانال عبارات روزانه: جامعه‌شناسی سیاسی
@PoliticalSocio