‌🔸 لزوم واکاوی شخصیت عصبی زمانه ما. 🖋 هدی امامی

‌🔸 لزوم واکاوی شخصیت عصبی زمانه ما
🖋 هدی امامی

خشونت و عداوت در اجتماعات انسانی همواره وجود داشته است اما در برهه های زمانی خاصی، جامه بر تن می درد و عریان و بی مهابا در شهر خودنمایی می کند. گردش خشونت عریان در شهر به مدد رسانه ها تبدیل به یک سریال بلند بی پایان شده است و هر روز از سکانس جدیدی رونمایی می شود. عجیب اینکه این سریال در ژانر وحشت، مخاطبان پر و پا قرصی جلب کرده و همه قشر و طبقه ای را میخکوب خود کرده است.
بخش های اخیر مربوط به اختلاسگران یا به اصطلاح سلطان ها، تجاوز به دانش آموزان، زورگیری و سرقت های حرفه ای، کودک آزاری و حتی خشونت علیه حیوانات! با شتاب بیشتر و به صورت روزانه برای ما پخش می شود.
سوال اصلی مخاطبان این است که چرا این همه خشونت، بی رحمی و عصبانیت در جامعه ما پراکنده است؟
واکنش ها و پاسخ های متعددی از جانب جامعه شناسان و روانشناسان و دیگر متخصصین علوم انسانی مطرح است که هر کدام قابل تامل و بررسی است اما با توجه به آمیختگی جنبه های روانی و اجتماعی این مساله، گستردگی و پیچیدگی آن،تفاسیر روانکاوانه علی الخصوص با رویکردهای قومی و فرهنگی می تواند بسیار راهگشا باشد.
ساکنان این سرزمین میراث فرهنگی هزاران ساله بر دوش می کشند که دوران های جنگ و صلح و اختناق و هجوم بسیار بر خود دیده است. مردمان امروز بر خان هفت رنگی نشسته اند که سرخی خون، سیاهی جنگ و زوال، سبزی جوانمردی، سفیدی صلح، زردی نیرنگ و ریا و آبی پرده پوشی و پنهان کاری بر آن نهاده شده است و تناول از آن شور به جان می اندازد و برای این جان شوریده خویش کاوی برملاکننده یک الزام است.
ما نیازمند خویش کاوی هستیم تا رنج و پیچیدگی هایی که طی قرون در ناخودآگاه جمعی مان رسوخ کرده است، بیرون بریزد حتی اگر برای مدتی چهره مان را آبله گون کند.
وقتی صحبت از خویش کاوی می شود آثار کارن هورنای راهنمایی می کند. هورنای، در کتاب شخصیت عصبی زمانه ما( عصبانی های عصر ما) به زبانی ساده و قابل فهم برای همه، به بررسی ریشه های عصبانیت، خشم و بغض می پردازد. نگاه گسترده او علاوه بر عوامل روانی، تاثیرات فرهنگی اجتماعی را در بر می گیرد و شاید خواندن این کتاب برای شروع خویش کاوی مان مناسب ترین متن باشد.

💡#رسانه شمایید. اگر می‌پسندید، برای دوستان‌تان بفرستید.

🌐 شبکه جامعه‌شناسی علامه
@Atu_Sociology