✅ جریان‌شناسی دانشگاه پژوهی در ایران.. ✍🏻 نعمت الله فاضلی

✅ جریان‌شناسی دانشگاه پژوهی در ایران

✍🏻 نعمت الله فاضلی

🔵 دکتر فاضلی در این یادداشت به تحلیل وضعیت دانشگاه پژوهی یا مطالعات دانشگاه در ایران می پردازد. مطالعات دانشگاه شامل پژوهش‌هایی است که نهاد دانشگاه و آموزش عالی موضوع آن هاست.

✅ در نیمه دوم قرن بیستم با آغاز موج جدیدی از گسترش دانشگاه و توسعه نهادهای آموزش عالی،دانشگاه تبدیل به نهادی توده‌ای و همگانی شد که همه گروه‌های اجتماعی امکان ورود به آن را پیدا کردند.

🔻در دانشگاه توده‌گرای جدید لزوما کشف حقیقت و تولید علم ارزشی ندارد بلکه خیل انبوه دانشجویان و اساتید و کارکنان می‌خواهند از طریق دانشگاه راهی برای زندگی کردن و گذران امور زندگی و کسب شغل پیدا کنند.

🔻دراین نوع دانشگاه توده‌گرای جدید کیفیت آموزشی از چالش‌های اصلی در سراسر جهان از جمله ایران شده است.

✅ مساله نهاد دانشگاه و کارکردهای تاریخی، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی آن یکی از مساله‌ها یا کلان‌مساله‌های جامعه امروز ماست.

🔻در دهه‌های گذشته نوعی پرسش سیاسی از
دانشگاه شکل گرفته است؛ چرا که در جامعه‌ای که هنوز احزاب سیاسی فراگیر ندارد، دانشگاه‌ها واجد کارکردهای سیاسی شده‌اند.

🔻دانشگاه مهم‌ترین نهاد پیوند‌دهنده جامعه ایران با جهان جدید شده است و تمامی چالش‌های جامعه ایران درخصوص سنت و تجدد با دانشگاه در ایران نیز گره خورد.

✅ ساحت های دانشگاه پژوهشی در ایران:

🔻گفتمان علم: پرداختن به چگونگی فهم ما از علم جدید.

🔻گفتمان آموزش: پرداختن به چیستی یادگیری و یاددهی در جامعه ایران.

🔻گفتمان اجتماعی و فرهنگی آموزش عالی: تلاش برای فهم‌پذیرکردن پیوندهای میان دانشگاه با ساختار‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی.

🔻گفتمان برنامه‌ریزی و مدیریت: تلاش برای فهم روند‌ها، راهبرد‌ها، فنون و شیوه‌های بهبود مدیریت و سازمان دانشگاه.

🔻گفتمان سیاست پژوهشی: معطوف به ارتقا و بهبود پژوهش‌ها در ایران.

✅ نقد مطالعات دانشگاهی در ایران:

🔻فقدان مطالعه روشمند و نظامند درباره کلیت مطالعات دانشگاه و آموزش عالی در ایران و نداشتن تصویر روشنی از این مطالعات.

🔻شکل گیری نوعی هژمونی رسانه‌ای در مطالعات دانشگاهی: اظهارنظر افرادی که آشنایی حداقلی با حوزه دانشگاه و مطالعات آموزش عالی ندارند در زمینه دانشگاه‌پژوهی.

🔻هژمونی رسانه‌ای در دانشگاه‌پژوهی باعث فهم بیش از حد سیاسی از این مطالعات شده است.

🔻 عدم وجود گفت‌وگوی جدی انتقادی و میان‌رشته‌ای در مطالعات دانشگاه‌پژوهی.

🔻عدم وجود پیوند و گفت‌وگوی انتقادی با گفتمان جهانی دانشگاه‌پژوهی.

🔻دست نخورده ماندن بسیاری از دستور کارهای دانشگاهی و آموزش عالی.

🔻وجود چالش در مطالعات تاریخی و مطالعات فرهنگی و انسان‌شناسی دانشگاه.

🔻 عدم تاثیرگذاری مطالعات دانشگاهی بر فرآیند رهبری و مدیریت آموزش عالی: رهبری آموزش عالی در ایران بر پایه دانش کارشناسی و عقلانیت و حلم انجام نمی‌گیرد بلکه متاثر از ایدئولوژی و نهاد سیاسی است.

http://newspaper.fdn.ir/newspaper/BlockPrint/151742

🌐شبکه جامعه شناسی علامه
@Atu_sociology