✅ زنان هیز و مردان برهنه!. 🖊بی تا مدنی

✅ زنان هیز و مردان برهنه!
🖊بی تا مدنی

🔰در حالی عنوان شد عرش خدا از نگاه گناه آلود زنان بر بدن مردانه بازیکنان (احتمالا دستها و پاهای اپیلاسیون نشده و زمخت مردان در نگاه هیز زنانه در حد فاصل سکوها تا مستطیل سبز ) می لرزد و ما اجازه نمی دهیم که چنین اتفاقاتی در مملکت اسلامی بیفتد که به نظر می رسد کانون اصلی این تضاد و تخالف جایی است که نه امر دینی و نه عناصر دموکراسی به معنای راستین عبارت لحاظ می شود و تحقق می یابد. هم استادیوم آزادی هفته ای قبل پذیرای زنان و مردان بود و هم کوی و برزن پر است از همین زنان و مردان در موقعیتها و نقشهای گوناگونی که در نظام تقسیم اجتماعی کار, در فواصلی نزدیک تر و با پوششهای زنانه و مردانه متنوع تر روزگار می گذرانند.

🔰کوریدوری از آزادی که دیشب به روی زنان باز شد از ابتدای امر هم بنا به تحمیل و فشار بالادستی های فیفا بود که صورت گرفت و ایران به خاطر این رفتار جنسیت زده همچنان در معرض خطر حذف قرار داشته و دارد. افزون بر این به نظر می رسد جناب تاج در آستانه یا در معرض خطر برکناری نقش مؤثری را در این رابطه ایفا کرده و شورای تأمین را به گفته خود بر سر "محبت"( و نه فهم از چیز فهم شده آنگونه که وبر تفهم گرا اشاره دارد) آورده است. پس از همان اول کسی دلش به رفتار سازگارانه مردم نرم نشده بود و چیزی از مطالبات راستین مردم فهم نشده بود.

🔰و نیک دیدیم که برای ورود زنان نیز باز بین خود زنان تبعیض از گونه ای دیگر قائل شدند. در واقع تبعیض جنسیتی در این مرز و بوم دائما در حال دگردیسی و استحاله در اشکال و صور مختلف است. پس اقدام دیشب اساسا پاسخی درخور و شایسته به مطالبه شهروندی قاطبه زنان نبود. تنها کورسوی امید آن بود که راه ورود زنان به هر ترتیبی به استادیوم باز شد تا مقدمات رفع تبعیض در این زمینه فراهم شود.

🔰و اما کدام کنش زنان در این رابطه تا کنون سازگارانه و نشانگر پذیرش فشار این تبعیض جنسیتی بوده است؟ باید توجه داشت که سکوت زنان طی این مدت ابدا به معنای انفعال یا پذیرندگی قدرتی نیست که مشروعیت یا به بیان مکس وبر legitimacy داشته باشد. زنان هرگز شرطی شرایط ناآماده زیرساختها و بهانه های جورواجور نشده اند. چه بسا اگر دوباره درها بسته شود, باز هم خواهیم دید که زنان با ریش و سبیل یا به لطایف التدابیر وارد شوند. آیا شایسته مملکت اسلامی هست شأن دخترانش را تا بدین حد تنزل ببخشد که از حضور در سپهر عمومی ورزشی تا حد موجوداتی گناهکار که به نگاهی از دست می روند تنزل دهد؟ آیا در شأن شرع و عرف رایج جامعه که مادری و زنانگی را ارزش می انگارد, ریش و سبیل گذاشتن زنان و نفی تنانگی زنانه و در میان مردان نشستن برای تماشای یک بازی در شأن جامعه اسلامی هست؟ و به راستی تا به کی می توان با توسل به جبر و ابزارهای کنترلی محدود چنین روندی را تداوم بخشید و امید به جامعه ای سالم داشت؟

🔰آنچه بیش از هر چیز رخ می نماید عجالتا اختلاف درون حاکمیتی بر سر این موضوع است. ضمن اینکه چه زن و چه مرد نباید دست از کنشگری در هر سطحی برای تحقق این امر بردارند, گریزی نیست مگر اینکه چشم به راه سنتزی باشیم که در لایه های متضاد و متخالف کنش قدرت دور از دسترس و حیطه انتخابگری مردم عادی رخ می دهد: بین تصمیم گیران FIFA/AFC در خارج و مدیران فوتبال در داخل, بین ذینفعانی که افرادی چون دادستان عقبه فکری آنها را نمایندگی می کنند با بالادستی های فوتبال و ورزش در وزارتخانه و حاکمیت در سایه, بین نمایندگان فقه سنتی با نمایندگان مجلس و هر آن کسانی که سهمی بزرگتر از کیک قدرت را نوش جان می کنند. عجالتا بر همگانشان کوفت باد که کام ملتی را تلخ کرده اند و مردم را در تقابل کاذب بین حیات اجتماعی امروزین و اقتضائات کاذب ورژنی خودساخته از دین, دین گریزتر از همیشه کرده و وا می دارند تا بین این دو دست آخر دست به انتخاب و برسازی کنشی بزنند که قطعا هر آنچه باشد "دین" آنها نیست و نخواهد بود.

🔰جامعه در دیالکتیک ساخت و کنش بنابر عاملیت کنشکران اجتماعی راه خود را می پوید. نه این کنشگران گناهکارند و نه جامعه بستر گناه: نه زنان هیزند و نه مردان برهنه!

#نوشته_اختصاصی

🌐شبکه جامعه شناسی علامه
@Atu_sociology